سعدیبخش ۴ - گفتار اندر غنیمت شمردن جوانی پیش از پیری
جوانا ره طاعت امروز گیر
که فردا جوانی نیاید ز پیر
فراغ دلت هست و نیروی تن
چو میدان فراخ است گویی بزن
قضا روزگاری ز من در ربود
که هر روزی از وی شبی قدر بود
من آن روز را قدر نشناختم
بدانستم اکنون که در باختم
چه کوشش کند پیر خر زیر بار؟
تو میرو که بر بادپایی سوار
شکسته قدح ور ببندند چست
نیاورد خواهد بهای درست
کنون کاوفتادت به غفلت ز دست
طریقی ندارد مگر باز بست
که گفتت به جیحون در انداز تن؟
چو افتاد، هم دست و پایی بزن
به غفلت بدادی ز دست آب پاک
چه چاره کنون جز تیمم به خاک؟
چو از چابکان در دویدن گرو
نبردی، هم افتان و خیزان برو
گر آن بادپایان برفتند تیز
تو بی دست و پای از نشستن بخیز
بخش ۳ - حکایت: کهنسالی آمد به نزد طبیببخش ۵ - حکایت در معنی ادراک پیش از فوت: شبی خوابم اندر بیابان فید
اطلاعات
وزن: فعولن فعولن فعولن فعل (متقارب مثمن محذوف یا وزن شاهنامه)
قالب شعری: مثنوی
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
خوانش ها
بخش ۴ - گفتار اندر غنیمت شمردن جوانی پیش از پیری به خوانش حمیدرضا محمدی
بخش ۴ - گفتار اندر غنیمت شمردن جوانی پیش از پیری به خوانش عندلیب
بخش ۴ - گفتار اندر غنیمت شمردن جوانی پیش از پیری به خوانش فاطمه زندی
حاشیه ها
1403/02/28 23:04
سعید
به قول بیدل
من نمیگویم زیان کن یا به فکر سود باش
ای ز فرصت بیخبر در هرچه هستی ، زود باش