به نظر میرسد فاصله‌ها در مصرع «به شکرانه باکند پایان بپای» درست استفاده نشده است.

بیت آخر (به بانگ دهل خواجه بیدار گشت - چه داند شب پاسبان چون گذشت؟) در بابت اول هم آمده است. بیت 12 این بخش:
سعدی » بوستان » باب اول در عدل و تدبیر و رای » بخش ۱۲ - گفتار اندر نگه داشتن خاطر درویشان/

قعود:‌نشستن
زرود:‌نام محلی بی آب در راه مکه

عرب را که در دجله باشد ورود
چه غم دارد از تشنگان زرود
عرب در دجله قعود ندارد  بلکه ورود دارد  معنای ورود دقیقا یعنی برسر اب رفتن و نوشیدن است
تمانع ناس یوم الورد ابلی
و تزجر و هی محنقه الضماء
روز ورود مردم شترانم را ( اب خوردن ) نمی گذارند و ان را  در حالی که از تشنگی  دارند خفه می شوند زجر میدهند