بخش ۱۷ - گفتار اندر کسانی که غیبت ایشان روا باشد
اطلاعات
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
خوانش ها
بخش ۱۷ - گفتار اندر کسانی که غیبت ایشان روا باشد به خوانش حمیدرضا محمدی
بخش ۱۷ - گفتار اندر کسانی که غیبت ایشان روا باشد به خوانش عندلیب
بخش ۱۷ - گفتار اندر کسانی که غیبت ایشان روا باشد به خوانش فاطمه زندی
حاشیه ها
پرده بر بی حیایی متن یعنی سعی نکن بی حیا را بپوشانی چون خودش پرده ی حیا ازتنش میدرد. متن فعل نهی از تنیدن
پس غیبتش رواست.
محمد خان
کاملاً اشتباه می فرمائید
دوم پرده بر بی حیائی متن
که خود میدرد پرده بر خویشتن
درین جا آدم بی حیا فاعل است ، و متن صفت اوست
یعنی کسی که بی حیایی را نمی پوشاند.
او بی پرده ، بی حیایی می کند،
درین صورت پرده ی خویش را خود می درد.
سعدی میگه سه کس غیبت رواست شخص سوم منظورش باکیه ؟
میفرماید غیبت سه کس را بکنید
اول پادشاه
دوم بی حیا
سوم کژ ترازو
توضیح آقای رؤوف کاملا درست هست. در مورد ی آخر بیحیایی اضافه میکنم که از نوع ی نکره میباشد یعنی "آن بی حیا که خودش پرده دری خود را میکند"
آیا آیه و روایتی در زمینه حرف سعدی هست یا نه؟ آیه می شه حرف سعدی را به آیه یا روایتی مستند کرد؟ چون در قرآن غیبت گناه کبیره است در این صورت حرف سعدی را چگونه باید تفسیر کرد؟
محمد رضا
دوم پرده بر بی حیائی متن
یعنی : دوم کسی که بر بی حیایی پرده نمی تند
یعنی کسی که بی حیایی را پرده پوشی نمی کند ، چون بی حیاست ، در ملأ عام بی حیایی می کند.
حسن جان
سعدی نظر خودش را می گوید، به دین ارتباطی ندارد.
کسی که بهش ظلمی شده باشه
هم در صورتی که ما وقع رو جار بزنه و صدای مظلومیتش رو در واقع بلند کنه غیبت نیست !
آیه 148 سوره مبارکه نساء میتونه شاهدی برای این شعر سعدی باشه
"لا یحب الله الجر بالسوء من القول الا من ظلم"
پیامبر گرامی (صلی الله علیه و آله و سلم ) فرمود:
لا غیبه لثلاثه: سلطان جائر و فاسق معلن و صاحب بدعه [1].
غیبت درباره سه گروه اشکال ندارد: اول پادشاه ستمگر، دوم فاسقی که آشکارا گناه می کند و سوم بدعت گذار.
لا غیبه لفاسق .lمنبع : مستدرک الوسائل ص 129 ح 10449
سلام
دو مورد اولِ پیامبد با دو موردِ سعدی هم راستا و هم خوانی دارد
کژ ترازوی ناراست خوی یعنی چی؟ و منظور از به گردن افتادن در چاه چیست؟ و همچنین حوض و ملامت پسند به چه معنایی هستند؟
کژ ترازو منظور کسی که کار ثواب نمی کنه منظور هر بدعت گرار و منحرف افراط و تفریط کارها
غالب اشعار سعدی در سادگی کلام است
به نظر من معنی بیت دوم پرده بر بی .....یعنی ستار و پرده پوش کسی مشو که هر لحظه خود پرده در خود است و بی حیایی میکند
حکایت بعد یعنی حکایت ۱۸
درباره یک بقال کژ ترازوست.