حکایت عبادت های ما،

بنام خدا ؛ در رابطه با این حکایت دوسه نکته را از آقای دکتر محمد خزائلی صاحب "شرح بوستان" نقل می نمایم.
کتّاب:در اینجا به معنی مکتب است و مخفف دارالکتاب می باشد.معنی اصلی آن نویسندگان است و مفرد آن کاتب.
در بیت دوم ایشان بجای "سائق " ، "سابق" آورده اند.
سابق به معنی سبق دهنده شاگردان. دستیار استاد مکتب .
مراد بیت این است : چون عبادت و طاعت و روزه داشتن از این طفل در نظر دستیار استاد عجیب آمد جهت رعایت حال طفل ، او را آن روز از درس معاف داشت.

حضرت سعدی که هزاران رحمت بر اوباد در این حکایت و سایر حکایات و آموزه هایی که در گلستان و بوستانش آورده انگار همین امروز دارد دربین ما زندگی میکند براستی دارد حال و هوای عبادات بیشتر ما بظاهر مسلمانان را باز میگوید

فشاندن به معنی ریختن

کلید در دوزخ است آن نماز                      که در چشم مردم گزاری دراز

موضوع ریا در عبادات: همه عبادات اگر بر اثر عادت باشد که تاثیری در شرنوشت ندارد ولی اگر عبادات ما جنبه نمایشی وریا داشته باشد نتیجه اش ،به جای اینکه باعث نجات ما باشد ، باعت گرفتاری خودمان می شود.مثل همین بیت که میگه اگه نماز را جلوی مردم ودر نظر مردم طولانی بخوانیم ،بسوی دوزخ است مسیر مان.

هزاران درود بر تربت پاکت

قافیه بیت آخر چه جوووری به ذهنت رسید استااااد سخن

استاد سخن کمترین لقبی‌ست که برازنده شماست