ابوالفرج رونی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۷

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>با روی تو آبله بسی کوشیدست</p></div>
<div class="m2"><p>تا خلعتی از مهر در او پوشیده است</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گفتی که دو هفته ماه نو پوشیده است</p></div>
<div class="m2"><p>روضه گل و یاسمن بر او جوشیده است</p></div></div>

دیوان ابوالفرج رون شاعر قرن پنجم هجری به اهتمام محمود مهدوی دامغانی - ابوالفرج رونی - تصویر ۲۱۷

شمارهٔ ۸

با روی تو آبله بسی کوشیدست
تا خلعتی از مهر در او پوشیده است
گفتی که دو هفته ماه نو پوشیده است
روضه گل و یاسمن بر او جوشیده است

هوش مصنوعی: این بیت شعر به زیبایی و لطافت چهره معشوق اشاره دارد و به نوعی تلاش برای توصیف جذابیت اوست. شاعر از تشبیهاتی مثل "آبله" و "ماه نو" استفاده کرده تا نشان دهد که چهره معشوق چقدر دلربا و چشم‌نواز است. همچنین، به باغی پر از گل و یاسمن اشاره می‌کند که زیبایی و شادابی آن را به تصویر می‌کشد. در کل، شاعر از صفات و ظواهر معشوق به عنوان نمادهایی از عشق و زیبایی استفاده کرده است.

شمارهٔ ۶

شمارهٔ ۷

هوش مصنوعی: چهره تو موجب زحمت و تلاش فراوانی شده است، زیرا عشق و محبت زیادی در آن نهفته است.

با روی تو آبله بسی کوشیدست

تا خلعتی از مهر در او پوشیده است

هوش مصنوعی: تو گفتی که در دو هفته‌ی آینده، ماه نو پنهان شده و باغ گل و یاسمن به زیبایی شکوفا شده است.

گفتی که دو هفته ماه نو پوشیده است

روضه گل و یاسمن بر او جوشیده است

شمارهٔ ۷

اطلاعات

برگردان به زبان ساده