ابوالفرج رونی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>از گرمی خورشید رخ روشن او</p></div>
<div class="m2"><p>رنجورتر است از دل عاشق تن او</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>یک روز که فرصت بود از دامن او</p></div>
<div class="m2"><p>چون سایه درون شوم به پیراهن او</p></div></div>

دیوان ابوالفرج رون شاعر قرن پنجم هجری به اهتمام محمود مهدوی دامغانی - ابوالفرج رونی - تصویر ۲۲۳

شمارهٔ ۴۲

از گرمی خورشید رخ روشن او
رنجورتر است از دل عاشق تن او
یک روز که فرصت بود از دامن او
چون سایه درون شوم به پیراهن او

هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به زیبایی و تاثیر عشق اشاره می‌کند. او می‌گوید که گرمای خورشید و زیبایی معشوق از شدت عشق و دلتنگی او رنجورتر است. همچنین، در یک روز مناسب، می‌خواهد همچون سایه‌ای در کنار او باشد و به پیراهن او نزدیک شود.

شمارهٔ ۴۰

شمارهٔ ۴۱

هوش مصنوعی: روشنایی خورشید چهره او را بیشتر از دل بیمار عاشق آزار می‌دهد.

از گرمی خورشید رخ روشن او

رنجورتر است از دل عاشق تن او

هوش مصنوعی: روزی که فرصتی پیش آید، می‌خواهم به آرامی در کنار او باشم و خود را به لباسش بچسبانم.

یک روز که فرصت بود از دامن او

چون سایه درون شوم به پیراهن او

شمارهٔ ۴۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده