گنجور

شمارهٔ ۳۳

آن را که چو ما سرشت باشد از گل
بی خارشکی نباشد ای مهر گسل
من همچو توام ز من چرائی تو خجل
تو خارش تن داری و من خارش دل

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

آن را که چو ما سرشت باشد از گل
بی خارشکی نباشد ای مهر گسل
هوش مصنوعی: کسی که مانند ما از گل سرشته شده باشد، هرگز بدون خار و آسیب نخواهد بود، ای عشق جداکننده.
من همچو توام ز من چرائی تو خجل
تو خارش تن داری و من خارش دل
هوش مصنوعی: من نیز مانند تو هستم، ولی تو چرا از من شرمنده‌ای؟ تو از درد جسمی رنج می‌بری و من از درد دل.