ابوالفرج رونی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۷

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>گر عاشق دلسوخته بی تدبیر</p></div>
<div class="m2"><p>پیغام دهد که از توام نیست گزیر</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>صفرا چه کنی رحم کن ای بدر منیر</p></div>
<div class="m2"><p>پای تو گرفته است رهی دستش گیر</p></div></div>

شمارهٔ ۲۸

گر عاشق دلسوخته بی تدبیر
پیغام دهد که از توام نیست گزیر
صفرا چه کنی رحم کن ای بدر منیر
پای تو گرفته است رهی دستش گیر

هوش مصنوعی: در این بیت شاعر به عشق و دلسوختگی اشاره می‌کند. او می‌گوید اگر کسی که عاشق است به صورت بی‌دقت پیغامی بفرستد که نمی‌تواند از عشق خود فرار کند، باید فرجی بیابیم. سپس از معشوق می‌خواهد که به حال دلش رحم کند و کمکش کند، زیرا عشق او را به سوی خود کشانده است. در کل، این ابیات به احساسات عمیق و درگیری‌های روحی ناشی از عشق اشاره دارند.

شمارهٔ ۲۶

شمارهٔ ۲۷

هوش مصنوعی: اگر عاشق دل‌شکسته‌ای بی‌توجه پیامی برساند که از تو دوری نیست و نمی‌تواند از تو جدا شود،

گر عاشق دلسوخته بی تدبیر

پیغام دهد که از توام نیست گزیر

هوش مصنوعی: ای چراغ تابناک، با رحمت بر من نگو که در این حال، پاهای تو در مسیر که باید بروی، گرفتار شده است. دستش را بگیر و به او کمک کن.

صفرا چه کنی رحم کن ای بدر منیر

پای تو گرفته است رهی دستش گیر

شمارهٔ ۲۷

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها