هوش مصنوعی: من در زندگی خود، راه و مسیرم را گم کرده‌ام و آرزو دارم که یک راهنما در این جهان برایم باشد.

هوش مصنوعی: حسرت و اندوهی که به یکباره بر من چیره شد، در دنیا فقط آرزو دارم که یکبار دیگر این غم را تجربه کنم.

هوش مصنوعی: من قضاوت‌های زیادی دارم، اما تنها آرزویم این است که یک داور عادل داشته باشم.

هوش مصنوعی: ثروت و زیبایی‌های مادی برای من کافی است و دیگر نمی‌خواهم از منافع و آرزوهای بیشتر صحبت کنم.

هوش مصنوعی: برای عروس‌های بی‌تجربه، صحبت و پندهای جدید و نوین از شوهر آرزو می‌شود.

هوش مصنوعی: در این زمان ناخوش که همه جا کمبود سخن وجود دارد، نمی‌گویم که طلا و نقره آرزوست.

هوش مصنوعی: در ذهن و دل من دیگر جایی ندارد، زیرا این اسب و آن الاغ آرزوی من هستند.

هوش مصنوعی: از این دنیا و زمانه ناسازگار، در گوشه‌ای پنهان نشسته‌ام. آرزو دارم که حتی یک چیز نیک و تازه به دست آورم، چون مثل اسبی خسته و بی‌فایده هستم.

هوش مصنوعی: به دلیل ناپایدار بودن این زندگی، از دین اسلام دور افتاده‌ام و آرزو دارم که شرایط بهتری برای زندگی‌ام فراهم شود.