هوش مصنوعی: ای جواد و بخشنده! طوری بخشش کرده‌ای که نه کوه باقی مانده و نه دریا، و همه چیز در اختیار توست.

هوش مصنوعی: من سپاسگزاری و قدردانی بی‌نهایت خود را از نعمت‌ها و لطف تو به زبان می‌آورم، چرا که کلمات در بیان این همه شکرگزاری ناتوانند و از قدرت بیان فراتر رفته‌اند.

هوش مصنوعی: این درختی است که بر تو سایه افکنده و از آن، باغ امیدی بدون هیچ نهالی باقی نمی‌ماند.

هوش مصنوعی: این درختی است که به خاطر تو زیبایی و نور خورشید را به خود جذب کرده و هیچ چیز دیگر نمی‌تواند با آن مقایسه شود.

هوش مصنوعی: او به قدری از تو سوال کرده که دیگر هیچ چیزی از سرشت و ویژگی‌هایش باقی نمانده است.

هوش مصنوعی: بخل تو آنقدر زیاد است که دیگر حتی جایی به پهلویش برای استراحت باقی نمانده است.

هوش مصنوعی: وقتی که روح تو دیو خساست و بخل را مشاهده کرد، دیگر جایی برای بحث و جدل درباره‌ی امساک باقی نمی‌ماند.

هوش مصنوعی: هدیه‌ای از جانب خداوند به او داده شده که به خاطر آن دیگر نیازی به جدال و争 ندارید.

هوش مصنوعی: به این معناست که هنگامی که آسمان بر ما باقی بماند و ستاره‌های عمر تو بال و پر نگیرند، به عبارتی تو در شرایطی قرار خواهی گرفت که عمرت به درستی سپری شود و مشکلی برایت ایجاد نکند.