هوش مصنوعی: هر صبح زود، سوارانی از سمت مشرق بیرون می‌آیند و با تجهیزات خود آماده جنگ می‌شوند.

هوش مصنوعی: سحرگاهان زمانی که کسی با قصد و نیت بد به دنبال آسیب زدن به هنرمندی است، خنجر به خون او آغشته می‌شود.

هوش مصنوعی: در این دنیا، تنها کسی که در نام و تلاشش شایسته است، به کارهای دیگران نمی‌نگرد و توجهی به امور بی‌ارزش ندارد.

هوش مصنوعی: او به گونه‌ای عمل می‌کند که هر انسان آزاده‌ای از موقعیت خود پایین بیفتد و در عوض، انسان‌های پست و رذل را به اوج می‌برد.

هوش مصنوعی: او به قدری از هماهنگی و توافق این اوضاع دور شده که حتی یک ساعت هم به کار هیچ درویشی اهمیتی نمی‌دهد.

هوش مصنوعی: در این ابیات به قدرت و نفوذ یک شخصیت اشاره شده که با دستان قوی و تیغ تیزش، حکمی مؤثر بر همه موجودات دارد. او به گونه‌ای است که دو جهان برایش قابل تسخیر است و در ساختن و شکل دادن به دنیای خود موثر است.

هوش مصنوعی: سرنوشتم مثل کماندارانی است که خودپسند هستند. آنها وقتی تیری را در جعبه خود می‌بینند، آن را به سوی من پرتاب می‌کنند.

هوش مصنوعی: در تیر او هماهنگی وجود ندارد، اما در نیت من مسأله‌ای است. هنگامی که جان با بدن پیوند می‌خورد، مانند شراب که با آب ترکیب می‌شود، معنای عمیق‌تری پیدا می‌کند.

هوش مصنوعی: به طور عمد و با هدف، صد بار در دستم به مانند ساز بربط در می‌آورم، چرا که یک روز ممکن است بی‌خبر و ناخواسته، صدایی چون چنگ از من بشنوند.

هوش مصنوعی: وقتی که از لذت‌های زندگی دور می‌شوم، مانند مومی می‌شوم که از عسل نرم‌تر است. سپس، مانند شمع و شکری که در آتش و آب ذوب می‌شوند، من نیز به تدریج از بین می‌روم.

هوش مصنوعی: در میان مشکلات و رنج‌ها، کسی به من توجه می‌کند و به من می‌آموزد. اما او به سادگی نمی‌تواند به خود بیندیشد و به فکر خود باشد.