هوش مصنوعی: تو زیبایی که کمال و زیبایی به تو وابسته است و تسلط و قدرت تو بر زمان‌ها و دوران‌ها نمایان است.

هوش مصنوعی: از دست راست تو ملک و جاه به دست چپ تو، زمانه هم از دست راست تو بهره‌مند شده است.

هوش مصنوعی: هرجا که احتیاط و تدبیر تو وارد شود، می‌تواند امنیت و آسودگی را به دور و بر خود بیاورد.

هوش مصنوعی: هر کسی که مورد رحمت تو قرار نگیرد، روزگار به او نیز رحم نخواهد کرد.

هوش مصنوعی: اگر زمانه به تو اهمیت بدهد، خرد تو را مانند پرواز یک شاهین می‌شکند.

هوش مصنوعی: عقل در برابر صبر و حلم تو خود را ناتوان و بی‌ارزش می‌داند. این‌طور نیست که به‌راحتی بتوان چیزی را از روی ظاهر و بدون شناخت درست قضاوت کرد.

هوش مصنوعی: تو با تلاش و عزم راسخ‌ات، فراتر از همه اندازه‌ها و ابعاد دنیا قرار داری و هیچ نقطه‌ای در زمین نمی‌تواند به عظمت همت تو برسد.

هوش مصنوعی: تمام دنیای هستی تحت نعمت و سخاوت او قرار دارد و می‌تواند به هر کسی که نیاز داشته باشد، هزینه زندگیش را تأمین کند و امکانات لازم را فراهم کند.

هوش مصنوعی: تو آن پادشاهی هستی که روز قیامت، با ظهور تو، حق برچیده می‌شود و باطل از میان می‌رود.

هوش مصنوعی: زمان مانند یک نگهبان، از هوشیاری و خرد تو باخبر است و به همین دلیل، وقتی که تو در خواب هستی، دچار فریب و وسوسه نمی‌شود.

هوش مصنوعی: ابرو به اندازه‌ای زیبا و درخشان است که مانند خورشید در دستان توست و در این جهان کسی جز تو نیست که پشتیبان و یاریگر او باشد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که عشق تو در دل من روشن است، هیچ چیزی نمی‌تواند مرا از راهی که می‌روم منحرف کند و مانع از پیشرفت من شود.

هوش مصنوعی: ای خسرو، در این چند سال گذشته، شعرهای زیبایی درباره تو نوشته‌ام.

هوش مصنوعی: هرکسی در این سالی که ذکر شده، کاری انجام داده و آن را به نوعی بیان کرده است.

هوش مصنوعی: آیا ممکن است این بخش از نوشته، در این خدمت به من خوانده شود و تضمین شده باشد؟

هوش مصنوعی: نور تابناک زمان و روشنی دنیا، میر محمود، حامی حکومت و دیانت است.

هوش مصنوعی: کسی که مانند ماهی درخشنده و بارز است، و کسی که مانند شیری نیرومند و جسور در جایگاه خود قرار دارد.

هوش مصنوعی: کسی که قدرت و تسلط بر دنیا را دارد و می‌تواند زمان را در اختیار خود بگیرد.

هوش مصنوعی: حال من بهتر خواهد شد و با پروردگار و قهرمان خود در شرق زندگی خواهم کرد.

هوش مصنوعی: می‌گوید: ای پادشاه، بنده‌ای هست که با دلش به نظم و انضباطی خاص توجه دارد و آن را دوست می‌دارد.

هوش مصنوعی: این حادثه را پیگیر بوده و این درگاه را برای آرامش خود جستجو کرده است.

هوش مصنوعی: اگر مسعودی ثروت‌ها و اموالش را به کار گیرد، او را می‌توان به مقام پادشاهی رساند.

هوش مصنوعی: او به خداوند دعا می‌کند و به توصیف خوبی‌های او می‌پردازد، در حالی که دعا خودش هم به شفاعت او می‌پردازد و در نهایت آمین می‌گوید.

هوش مصنوعی: تنها خداوند من است که می‌داند، در مورد شفاعت این‌گونه صحبت‌های شیرین وجود دارد.

هوش مصنوعی: به طور طبیعی، از آنجایی که این نگرش را خواهم یافت، سرم را به اوج و بالاترین نقطه خواهد رساند.

هوش مصنوعی: هنگامی که خاک و باد وجود دارند، طبیعت و جوهر هر چیزی در جریان است و در آن نوسان و آرامش وجود دارد.

هوش مصنوعی: چون تو از قدرت و عظمت خود در این درگاه صحبت می‌کنی، هزاران نیال و تکین نیز تحت تأثیر آن قرار می‌گیرند.

هوش مصنوعی: شاه و فرزندانش مانند ستاره‌های پروین در کنار یکدیگر ملاقات می‌کنند و با هم رفتار می‌کنند.

هوش مصنوعی: ستارهٔ دشمنان آن‌ها به گونه‌ای حرکت می‌کند که بدتر از رفتار فرزین است.