ابوالفرج رونی » دیوان اشعار » رباعیات الحاقی » شمارهٔ ۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>با انده جفت گشتم از شادی فرد</p></div>
<div class="m2"><p>ایام وفا چیست ولی چتوان کرد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>اندیشه چو دانش است می باید داشت</p></div>
<div class="m2"><p>اندوه چو روزی است می باید خورد</p></div></div>

دیوان ابوالفرج رون شاعر قرن پنجم هجری به اهتمام محمود مهدوی دامغانی - ابوالفرج رونی - تصویر ۲۶۵

شمارهٔ ۹

با انده جفت گشتم از شادی فرد
ایام وفا چیست ولی چتوان کرد
اندیشه چو دانش است می باید داشت
اندوه چو روزی است می باید خورد

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به تجربه‌های دوگانه زندگی اشاره می‌کند. او از شادی و وفا یاد می‌کند، اما به این واقعیت نیز واقف است که باید با اندوه و مشکلات زندگی مواجه شود. دانش و آگاهی از اندیشه‌ها ضروری است، و در عین حال، پذیرش اندوه مانند روزی است که باید با آن زندگی کرد.

شمارهٔ ۷

شمارهٔ ۸

هوش مصنوعی: از روی غم به جفتی رسیدم، اما شادی روزهای آینده وفا ندارد. چه می‌توان کرد؟

با انده جفت گشتم از شادی فرد

ایام وفا چیست ولی چتوان کرد

هوش مصنوعی: فکر و دانش را باید داشته باشیم، همان‌طور که باید با اندوه و غم زندگی کنیم.

اندیشه چو دانش است می باید داشت

اندوه چو روزی است می باید خورد

شمارهٔ ۸

اطلاعات

برگردان به زبان ساده