رودکی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>زلفش بکشی شب دراز اندازد</p></div>
<div class="m2"><p>ور بگشایی چنگل باز اندازد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>ور پیچ و خمش ز یک دگر بگشایند</p></div>
<div class="m2"><p>دامن دامن مشک طراز اندازد</p></div></div>

دیوان رودکی سمرقندی (براساس نسخه سعید نفیسی - ی ـ براگینسکی) - رودکی سمرقندی - تصویر ۱۱۷

رباعی شمارهٔ ۱۰

زلفش بکشی شب دراز اندازد
ور بگشایی چنگل باز اندازد
ور پیچ و خمش ز یک دگر بگشایند
دامن دامن مشک طراز اندازد

هوش مصنوعی: این ابیات شعر به زیبایی و جذابیت زلف معشوق اشاره دارد. شاعر می‌گوید که زلف معشوق در شب به شکل زیبایی دراز می‌شود و اگر آن را باز کند، حالتی دل‌فریب پیدا می‌کند. همچنین اگر پیچ و خم زلف‌ها را از هم باز کنند، به شکل دامن مشکین و خوشبو جلوه‌گر می‌شود. این توصیف‌ها نشان‌دهنده زیبایی و دلربایی زلف معشوق است.

رباعی شمارهٔ ۸

رباعی شمارهٔ ۹

هوش مصنوعی: اگر بخواهی موهایش را به سمت خود بکشانی شب را طولانی‌تر می‌کند، و اگر آن‌ها را آزاد کنی، جنگل‌های انبوهی در برابر تو نمایان می‌شود.

زلفش بکشی شب دراز اندازد

ور بگشایی چنگل باز اندازد

هوش مصنوعی: اگر پیچ و خم‌های دل‌ها را از یکدیگر باز کنند، دامن زیبای مشکین برافراشته می‌شود.

ور پیچ و خمش ز یک دگر بگشایند

دامن دامن مشک طراز اندازد

رباعی شمارهٔ ۹

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها