رودکیرباعی شمارهٔ ۲۲
در منزل غم فگنده مفرش ماییم
وز آب دو چشم دل پر آتش ماییم
عالم چو ستم کند ستمکش ماییم
دست خوش روزگار ناخوش ماییم
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
در منزل غم فگنده مفرش ماییم
وز آب دو چشم دل پر آتش ماییم
هوش مصنوعی: ما در خانه‌ی غم دچار پریشانی هستیم و دل‌مان از اشک‌هایی که می‌ریزیم پر از آتش است.
عالم چو ستم کند ستمکش ماییم
دست خوش روزگار ناخوش ماییم
هوش مصنوعی: اگر در دنیا ظلمی صورت گیرد، ما هم همانطور که مظلوم هستیم، با روزگار بد می‌سازیم و از آن خرسند نیستیم.
حاشیه ها
1396/11/06 01:02
مصطفی
درود.با این قافیه هایی که این رباعی داره به ترتیب مفرش،آتش و ناخوش؛ ناخوش با دو کلمه ی اول هم وزن نیست و قافیه ی اون دو تا کلمه نمیشه مگر اینکه به لحجه ی تاجیکی ناخوش رو ناخَوش با فتحه رو ک بخونن
اگه اشتباه میکنم راهنمایی کنید با سپاس
1402/09/13 17:12
امیرحسین صباغی
بنظرم بهتره مطالعه‌تون رو توی زمینۀ قافیه گسترش بدین.
1400/09/07 18:12
افسانه چراغی
کاملا درسته. البته لهجه هم درسته.