درنگ آر ای سپهر چرخ‌وارا *** کیاخن‌ترت باید کرد کارا

کیاخن: نرمی؛ آرامی؛ آهستگی‌

آیا شما هم این بیت رو استعاره‌ای می‌دونین، به این نحو که ابر(سپهر آرا) به آرامی میاد و ماه یا خورشید (گردْ نان) رو پشت خودش مخفی میکنه یا مجازاً «دررباید»؟؟؟ 

یوسف سعادت در مقالهٔ زیر، واژه «کیاخن» را «گُیاخَن» درست کرده است. گیاخن صفت است نه اسم بنابراین معنی آهسته و نرم می‌دهد همان‌طور که از بیت رودکی آشکار است.

آن‌طور که لغت فرس اسدی بیت را نقل کرده با درستی بالا:

درنگ آر ای سپهرِ چرخوارا // گُیاخَن‌تَرْتْ باید کرد کارا

منبع: فرهنگ نویسی. شماره های پیاپی 5 و 6. تهران، اردیبهشت 1392.”دربارة واژة »گُیاخَن« در شعر رودکی“ سعادت، یوسف: فرهنگستان زبان و ادب فارسی. صص 328-323.