رودکی » ابیات پراکنده » شمارهٔ ۱۲۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>هر آن که خاتم مدح تو کرد در انگشت</p></div>
<div class="m2"><p>سر از دریچهٔ رنگین برون کند زرین</p></div></div>

دیوان رودکی سمرقندی (براساس نسخه سعید نفیسی - ی ـ براگینسکی) - رودکی سمرقندی - تصویر ۱۴۱

شمارهٔ ۱۲۲

هر آن که خاتم مدح تو کرد در انگشت
سر از دریچه رنگین برون کند زرین

هوش مصنوعی: این بیت بیانگر این است که هر کسی که در مدح و ستایش تو سخن بگوید، مانند این است که انگشتی با خاتم طلا دارد و از دریچه‌ای رنگین و زیبا به دنیا نگاه می‌کند. به عبارتی، ستایش از زیبایی و ارزش‌های تو باعث می‌شود که گوینده در موقعیت برتر و زینت‌یافته‌ای قرار گیرد.

شمارهٔ ۱۲۰

شمارهٔ ۱۲۱

هوش مصنوعی: هر کسی که در ستایش تو سخن بگوید، مثل این است که پیاله‌ای زرین را از دریچه‌ای زیبا بیرون می‌آورد.

هر آن که خاتم مدح تو کرد در انگشت

سر از دریچهٔ رنگین برون کند زرین

شمارهٔ ۱۲۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده