رودکیابیات به جا مانده از مثنوی بحر خفیف
پاره ۱ : تا سمو سر برآورید از دشت پاره ۲ : نیست فکری به غیر یار مرا پاره ۳ : زرع و ذرع از بهار شد چو بهشت پاره ۴ : اشتر گرسنه کسیمه برد پاره ۵ : هر کرا راهبر زغن باشد پاره ۶ : دیوه هر چند کابرشم بکند پاره ۷ : گاو مسکین ز کید دمنه چه دید؟ پاره ۸ : دور ماند از سرای خویش و تبار پاره ۹ : گرچه نامردمست آن ناکس پاره ۱۰ : دخت کسری ز نسل کیکاوس