رودکی » مثنوی‌ها » ابیات به جا مانده از کلیله و دمنه و سندبادنامه » بخش ۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>آن گرنج و آن شکر برداشت پاک</p></div>
<div class="m2"><p>وندر آن دستار آن زن بست خاک</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>باز کرد از خواب زن را نرم و خوش</p></div>
<div class="m2"><p>گفت: دزدانند و آمد پای پش</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>آن زن از دکان فرود آمد چو باد</p></div>
<div class="m2"><p>پس فلرزنگش به دست اندر نهاد</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>شوی بگشاد آن فلرزش، خاک دید</p></div>
<div class="m2"><p>کرد زن را بانگ و گفتش: ای پلید</p></div></div>

دیوان رودکی سمرقندی (براساس نسخه سعید نفیسی - ی ـ براگینسکی) - رودکی سمرقندی - تصویر ۱۴۹

بخش ۶

آن گرنج و آن شکر برداشت پاک
وندر آن دستار آن زن بست خاک
باز کرد از خواب زن را نرم و خوش
گفت دزدانند و آمد پای پش
آن زن از دکان فرود آمد چو باد
پس فلرزنگش به دست اندر نهاد
شوی بگشاد آن فلرزش خاک دید
کرد زن را بانگ و گفتش ای پلید

بخش ۴

بخش ۵

آن گرنج و آن شکر برداشت پاک

وندر آن دستار آن زن بست خاک

باز کرد از خواب زن را نرم و خوش

گفت: دزدانند و آمد پای پش

آن زن از دکان فرود آمد چو باد

پس فلرزنگش به دست اندر نهاد

شوی بگشاد آن فلرزش، خاک دید

کرد زن را بانگ و گفتش: ای پلید

بخش ۵

اطلاعات