رودکی » قصاید و قطعات » شمارهٔ ۸۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>کسان که تلخی زهر طلب نمی‌دانند</p></div>
<div class="m2"><p>ترش شوند و بتابند رو ز اهل سؤال</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>تو را که می‌شنوی طاقت شنیدن نیست</p></div>
<div class="m2"><p>مرا که می‌طلبم خود چگونه باشد حال؟</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>شکفت لاله تو زیغال بشکفان که همی</p></div>
<div class="m2"><p>به دور لاله به کف برنهاده به، زیغال</p></div></div>

دیوان رودکی سمرقندی (براساس نسخه سعید نفیسی - ی ـ براگینسکی) - رودکی سمرقندی - تصویر ۹۳

شمارهٔ ۸۱

کسان که تلخی زهر طلب نمی دانند
ترش شوند و بتابند رو ز اهل سؤال
تو را که می شنوی طاقت شنیدن نیست
مرا که می طلبم خود چگونه باشد حال
شکفت لاله تو زیغال بشکفان که همی
به دور لاله به کف برنهاده به زیغال

هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به تلخی و سختی‌های زندگی اشاره می‌کند و می‌گوید کسانی که به دنبال تلخی‌های زهرآلود نیستند، به زودی دچار ناراحتی می‌شوند. او خود را در وضعیت دشواری می‌بیند و از شنیدن سخنان دیگران تحمل ندارد. همچنین از زیبایی لاله به عنوان نشانه‌ای از شگفتی و زندگی یاد می‌کند و تأکید می‌کند که در میان سختی‌ها نیز جنبه‌های زیبا وجود دارد.

شمارهٔ ۷۹

شمارهٔ ۸۰

هوش مصنوعی: آن‌هایی که نمی‌دانند تلخی زهر چه معنی دارد، ناچار تلخی را می‌چشند و از سؤال‌کنندگان دوری می‌کنند.

کسان که تلخی زهر طلب نمی‌دانند

ترش شوند و بتابند رو ز اهل سؤال

هوش مصنوعی: وقتی صدای تو را می‌شنوم، دیگر توانایی شنیدن ندارم. حال من چگونه است وقتی خود را به‌دنبالت می‌گردم؟

تو را که می‌شنوی طاقت شنیدن نیست

مرا که می‌طلبم خود چگونه باشد حال؟

هوش مصنوعی: بهار فرا رسیده و لاله‌ها در حال شکفتن هستند. کسانی که به زیبایی لاله‌ها توجه دارند، با دقت به دور این گل‌ها خیره شده‌اند و از زیبایی آن‌ها لذت می‌برند.

شکفت لاله تو زیغال بشکفان که همی

به دور لاله به کف برنهاده به، زیغال

شمارهٔ ۸۰

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها