رودکی » قصاید و قطعات » شمارهٔ ۵۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>دریا دو چشم و آتش بر دل همی فزاید</p></div>
<div class="m2"><p>مردم میان دریا و آتش چگونه پاید؟</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>نیش نهنگ دارد، دل را همی خساید</p></div>
<div class="m2"><p>ندهم، که ناگوارد، کایدون نه خردخاید</p></div></div>

دیوان رودکی سمرقندی (براساس نسخه سعید نفیسی - ی ـ براگینسکی) - رودکی سمرقندی - تصویر ۸۳

شمارهٔ ۵۱

دریا دو چشم و آتش بر دل همی فزاید
مردم میان دریا و آتش چگونه پاید
نیش نهنگ دارد دل را همی خساید
ندهم که ناگوارد کایدون نه خردخاید

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به دنیای پرچالش انسان‌ها اشاره دارد که در میان دو نیروی قوی، یعنی دریا و آتش، قرار دارند. دریا نماد خطر و آتش نماد عواطف شدید است. بیان شده که این تداخل و تضاد می‌تواند روح و دل انسان‌ها را تحت فشار قرار دهد و آنها را آزمایش کند. در نهایت، شاعر به این نتیجه می‌رسد که نباید در برابر مشکلات و چالش‌ها از خود تسلیم نشان داد و باید با خرد و آگاهی مواجه شد.

شمارهٔ ۴۹

شمارهٔ ۵۰

هوش مصنوعی: دریا به چشم‌های افراد شبیه است و آتش هم احساسات و شور و هیجان را در دل بیشتر می‌کند. حالا در چنین شرایطی که فرد در میان دریا و آتش قرار دارد، چگونه می‌تواند دوام بیاورد و کنار بیاید؟

دریا دو چشم و آتش بر دل همی فزاید

مردم میان دریا و آتش چگونه پاید؟

هوش مصنوعی: نیش نهنگ می‌تواند دردناک باشد، اما من دل خود را نمی‌دهم، چون از پیوندی که با آن پیدا می‌کنم، خوشنود نخواهم بود. 

نیش نهنگ دارد، دل را همی خساید

ندهم، که ناگوارد، کایدون نه خردخاید

شمارهٔ ۵۰

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها