شمارهٔ ۵
گرفت خواهم زلفینِ عَنْبَرینِ تو را
به بوسه نقش کنم برگِ یاسمینِ تو را
هر آن زمین که تو یک ره بر او قدم بنهی
هزار سجده بَرَم خاکِ آن زمینِ تو را
هزار بوسه دهم بر سحای نامهٔ تو
اگر ببینم بر مُهرِ او، نگینِ تو را
به تیغِ هندی گو: دست من جدا بکنند
اگر بگیرم روزی من آستینِ تو را
اگرچه خامش مردم که شعر باید گفت
زبانِ من به روی گردد آفرینِ تو را
اطلاعات
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: قصیده
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
گرفت خواهم زلفینِ عَنْبَرینِ تو را
به بوسه نقش کنم برگِ یاسمینِ تو را
هوش مصنوعی: میخواهم با بوسههایت زلفهای خوشبویت را بگیرم و زیبایی گلهای یاس را در شکل تو به تصویر بکشم.
هر آن زمین که تو یک ره بر او قدم بنهی
هزار سجده بَرَم خاکِ آن زمینِ تو را
هوش مصنوعی: هر جایی که تو یک بار روی آن قدم گذاشتی، من به خاطر آن خاک هزار بار سجده میکنم.
هزار بوسه دهم بر سحای نامهٔ تو
اگر ببینم بر مُهرِ او، نگینِ تو را
هوش مصنوعی: اگر بر روی نامهٔ تو مهر او را ببینم، هزار بوسه به سینهام میچسبانم و بر سحای نامهات مینهم.
به تیغِ هندی گو: دست من جدا بکنند
اگر بگیرم روزی من آستینِ تو را
هوش مصنوعی: این بیت بیانگر این احساس است که اگر روزی میسر شود که دستان او به آستین محبوبش برسد، حتی اگر لازم باشد با چاقوی هندی دستش را قطع کنند، باز هم ارزشش را دارد. در واقع، او نشان میدهد که عشق و وابستگیاش به محبوبش چقدر عمیق و ارزشمند است.
اگرچه خامش مردم که شعر باید گفت
زبانِ من به روی گردد آفرینِ تو را
هوش مصنوعی: با وجود اینکه مردم خاموش هستند و نباید شعری گفته شود، زبان من همچنان به تمجید و ستایش تو خواهد پرداخت.
حاشیه ها
1392/11/30 17:01
رسته
بیت 3
غلط : هزار بوسه دهم بر سخای نامهٔ تو
درست: هزار بوسه دهم بر سحاء نامۀ تو
توضیح: سحاء کاغدی بوده است که نامه را در آن میپیچیدهاند، کار پاکت نامۀ امروزی را انجام میداده است.