رودکیشمارهٔ ۴۷
دریغ! مدحت چون درو آبدار غزل
که چابکیش نیاید همی به لفظ پدید
اساس طبع ثنایست، بل قوی‌تر ازان
ز آلت سخن آمد همی همه مانیذ
اطلاعات
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: قصیده
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
دریغ! مدحت چون درو آبدار غزل
که چابکیش نیاید همی به لفظ پدید
هوش مصنوعی: متأسفانه، در وصف هنر و زیبایی‌اش، نمی‌توانم به خوبی آنچه را که در دل دارم، با کلمات بیان کنم و این ناتوانی در بیان احساساتم مرا ناراحت می‌کند.
اساس طبع ثنایست، بل قوی‌تر ازان
ز آلت سخن آمد همی همه مانیذ
هوش مصنوعی: طبیعت شاعرانه به ستایش و تمجید گرایش دارد و این توانایی برتر از ابزار و وسایل بیان است.