گنجور

شمارهٔ ۱۰۳

زه! دانا را گویند، که داند گفت
هیچ نادان را داننده نگوید: زه
سخن شیرین از زفت نیارد بر
بز به بج بج بر، هرگز نشود فربه

اطلاعات

وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فع
قالب شعری: قصیده
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

زه! دانا را گویند، که داند گفت
هیچ نادان را داننده نگوید: زه
هوش مصنوعی: آدم‌های دانا را باید شناخت، چرا که آن‌ها می‌دانند چه بگویند. اما نادان‌ها هیچگاه نخواهند فهمید و نمی‌توانند بی‌جهت صحبت کنند.
سخن شیرین از زفت نیارد بر
بز به بج بج بر، هرگز نشود فربه
هوش مصنوعی: کلام شیرین و دلپذیر نمی‌تواند بر کسی که سخت‌گیر و کم‌فهم است تأثیر بگذارد و او را به خوبی و ترقی برساند.

حاشیه ها

وجه اصح مصراع دویم چنین است:
هیچ نادان را دانا بنگوید زه....

1398/10/23 16:12
سانی

وزن اصلی این شعر :
فعلاتن فعلاتن فعلاتن فع