هوش مصنوعی: سید عمادالدین، از سادات بلندمرتبه شیراز و از محققان برجسته زمان خود بود. او به جناب سید شاه فضل، معروف به نعیمی، ارادت داشت و در سال ۸۳۷ هجری قمری به شهادت رسید. عده‌ای می‌گویند که او در حلب جان باخت و عده‌ای دیگر مرقدش را در خارج از زرقان شیراز می‌دانند. آثارش شامل دیوان شعری با بیش از سه هزار بیت است.

هوش مصنوعی: محبوب تو که لب‌هایش مانند لعل است، هرگز به مرگ فکر نمی‌کند، زیرا روح قدس در جان دیگری زنده است.

هوش مصنوعی: یک نکته‌ای وجود داشت که ناگهان از عالم غیب نمایان شد و هر کسی که به آن نکته آگاهی پیدا کرد، شیدا و مجذوب آن شد.

هوش مصنوعی: این‌جا اشاره به محفل یا جشن خاصی دارد که در آن، وجود خداوند به‌گونه‌ای تجلی یافته است که حتی کم‌ترین موجودات نیز به عظمت دریا تبدیل می‌شوند. در واقع، این مکان به قدری مقدس و باشکوه است که اندکی از وجود الهی در آن، تحولی شگرف ایجاد می‌کند.

هوش مصنوعی: کسی نمی‌تواند از راز "أنا الحق" باخبر شود، مگر آنکه غم و نگرانی‌اش این باشد که او را از این مرتبه پایین بیاورند.

هوش مصنوعی: کسانی که در رنج و درد هستند، هر لحظه از تو می‌خواهند که دلی به آن‌ها ببخشی تا بتوانند با درد و غم عشق تو آشنا شوند و تجربه کنند.

هوش مصنوعی: ای عزیز خسته‌ای که از دردهای دوستی بی‌خبر هستی، به من بگو که چگونه می‌توانند تو را مانند دارو درمان کنند.

هوش مصنوعی: برای اینکه کسی بتواند حقیقت را ببیند و به من نگاهی کند، باید دیدی خالص و آزاد از خودخواهی داشته باشد، چرا که فرد خودبین نمی‌تواند نور خدا را مشاهده کند.

هوش مصنوعی: هر که در شرق، دیدار او را دارد، همواره به نوری که از تجلی‌اش می‌تابد، مانند ما نگاه می‌کند.

هوش مصنوعی: ای چشم، نسیمی را از چهره تو می‌بیند، اما آنکه تو در نظر داری، جز خودت کسی را نمی‌تواند ببیند.

هوش مصنوعی: من یک گنجینه‌ای هستم که نمی‌توانم در هیچ مکانی محدود شوم. وجود من فراتر از جسم و جان است و نمی‌توانم در آن‌ها جای بگیرم.

هوش مصنوعی: تصور و اندیشه انسان نمی‌تواند به سوی من بیاید؛ در خیال نمی‌توانم آن را بیابم و در عقل نیز نمی‌توانم آن را جا دهم.

هوش مصنوعی: اگر به خودخواهی و خودپرستی خود توجه کنی، هیچ‌گاه از مسیر خود فراتر نرو. برای حرکت در این مسیر و رسیدن به مقصد، فقط با چنین گامی می‌توان قدم برداشت.

هوش مصنوعی: اگر به چهرهٔ محبوب جانم توجه کنی، حتی اگر عمرم به سر برسد و غم یاری را تحمل کنم، باز هم ارزش دارد.

هوش مصنوعی: زلف او مانند محشر و چنگالی است که جان‌ها را به خود می‌کشد. سعی کن با دل‌ربایی در آن حلقه وارد شوی و بار دیگر شمارش کنی.

هوش مصنوعی: در دنیای هستی، فقط وجود علی قرار دارد و در همهٔ عالم، هدف و آرزو فقط علی است.

هوش مصنوعی: اگر خانهٔ باور و اعتقادم ویران نمی‌شد، من به‌روشنی می‌گفتم که معبدم علی است.

هوش مصنوعی: من نماد گفتار هستم و سخن حق در وجود من نهفته است، و در تمامی دنیاها، صدا و پژواک من به گوش می‌رسد.

هوش مصنوعی: از آغاز آفرینش تا پایان جهان، هر چه به وجود می‌آید و در هستی وجود دارد، جزیی از وجود من است.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی از وجود خود کم کنی و به مرتبه‌ای والا برسی، از نوشیدن شراب وصل و حالت مستی پرهیز کن.

هوش مصنوعی: با زیبایی و مناسبات عاشقانه، از بند عشق و وابستگی رها شو؛ چرا که در پرستش معشوق، خود را محدود نکن و از عشق به او کم نکن.