هوش مصنوعی: سید محمد که به نام جامه باف شناخته می‌شود، اهل تربت حیدریه است. به دلیل این که بیشتر اشعارش رباعی است، به میر رباعی شهرت پیدا کرده. او به هندوستان سفر کرده و در آنجا در سال ۹۷۳ فوت کرده است. او از فاخرترین افراد زمان خود بوده و دیدگاه‌های حکیمانه‌ای داشته است. در ادامه چند رباعی از او آورده شده است:

هوش مصنوعی: از خودت کاسته شو و برای رسیدن به زندگی جاودانه، به دوستی با دیگران بپرداز. تنها کسی که می‌تواند تو را از خودخواهی و بندهای دنیوی رها کند، همان دوست است.

هوش مصنوعی: حبابی که به وجود خود آگاهی دارد، در لحظه‌ای که از بین می‌رود و به دریا می‌پیوندد، سرگردان و ناامید است.

هوش مصنوعی: در محفل چشم‌ها مانند شمع درخشیدیم و در تمام عمر در افکار ناپخته و خام خود به سر بردیم.

هوش مصنوعی: وقتی شمع خاموش می‌شود و تمام می‌شود، می‌میرد. ما هم افسوس می‌خوریم که در زندگی‌مان به کمال نرسیدیم و نتوانستیم تمام شویم.

هوش مصنوعی: در زندگی مانند قلمی هستیم که بر روی صفحهٔ وجود خط می‌کشیم و احساسات دردناک و غم‌هایمان را ثبت می‌کنیم.

هوش مصنوعی: ما در این دریا پرآشوب و بی‌پایان مانند موج‌ها به طور مداوم از یکدیگر عبور می‌کنیم.