هوش مصنوعی: طاهربن محمد، که به ابوالفضل معروف است، از شاعران زمان خود و اهل فاریاب، که از توابع بلخ محسوب می‌شود، بوده است. او مدتی به مدح سلاطین سلجوقی و ایلدگزی پرداخته و آثار و اشعار برجسته‌ای از خود به جا گذاشته است. شاعری با استعداد بالا و مقام پسندیده‌ای دارد. در نهایت به تبریز رفته و زندگی انزواطلبانه‌ای را انتخاب کرده است. دیوان اشعار او بارها مورد مطالعه قرار گرفته و واقعاً اشعار زیبا و مضامین ارزنده‌ای دارد. به طور کلی، او فردی با فضیلت و حکیم هوشمند است و چند بیت نصیحت و موعظه نیز سروده است.

هوش مصنوعی: جهان ابتدا از هیچ برخاسته و در انتها به زوال خواهد انجامید، بنابراین تصور پایداری و ثبات برای آن اشتباه است.

هوش مصنوعی: لبخند زدن را در حالتی که تو خواب هستی، باز نکرده‌ام. زیرا در خواب، لبخند می‌تواند باعث ناراحتی و غمگینی شود.

هوش مصنوعی: بسیار دشوارتر این است که اگر روزی روزگار به تو فرصتی دهد، گویی که این فرصت همیشگی و پایدار است.

هوش مصنوعی: چون سرشت تو از غم و درد ساخته شده است، اگر حتی حیوانات وحشی و پرندگان برای تو اشک بریزند، این اقدام به‌جا و درستی خواهد بود.

هوش مصنوعی: تو که در این میان خاص و ویژه نیستی، هر کسی که به تو نگاه کند، دچار همین درد و مشکل است.

هوش مصنوعی: این آسمان که نشانی از افلاک پاک دارد، توجه کن که چگونه از سنگینی و غم دو فشار، به صورت خمیده و متاثر درآمده است.

هوش مصنوعی: خورشید که نور و روشنی بخش جهان است، تحت تأثیر ابرهای تیره و سنگین قرار گرفته و نوره‌اش به خوبی نمی‌تابد.

هوش مصنوعی: جهان به گونه‌ای است که عناصر طبیعی و تاریکی، با نور و آتش در تناقض و ضدیت هستند. همچنین خاک و زمین به نوعی دشمن باد و هوا به شمار می‌آیند.

هوش مصنوعی: ببین چگونه سنگ‌ها گریه می‌کنند و نگو که این آب از کوه جاری می‌شود. به صداهایی که از کوه به گوش می‌رسد دقت کن و فکر نکن که اینها فقط صداست.

هوش مصنوعی: دریا در تلاطم و نوسان است، روز و شب بی‌وقفه نگران است. طعم دهان و رنگ گونه‌های او، گواهی بر این حال و وضعیت است.

هوش مصنوعی: تمام موجودات عالم، با وجود عظمت و قدرتی که دارند، ممکن است از کوچکترین چیزها همچون نیش یک پشه دچار درد و رنج شوند و این نشان‌دهنده‌ی آسیب‌پذیری و حساسیت آنها در برابر مشکلات کوچک است.

هوش مصنوعی: شیر ژیان، که به قدرت و یاغی‌گری خود می‌بالد، در حقیقت زیر فشار و دردهای فراوانی است که حتی ممکن است یک مورچه نیز قادر به تحمل آن نباشد.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای از نوع کبک دری با شادی و سرخوشی صدایی بلند و خندانه به گوش می‌رساند، اما در عین حال باید مراقب باشد چون در خطر شکار شدن به وسیلهٔ شاهین است که با چنگال‌هایش از قفس بیرون می‌آید.

هوش مصنوعی: این انسان که بهترین ویژگی‌هایش در تلاش و کوشش قرار دارد، همیشه درگیر مبارزه با چهار دشمن بزرگ است.

هوش مصنوعی: عقل که از وجود کائنات به ما رسیده، به دلیل میل و هوس، همواره مورد غفلت و نادیده‌گرفته‌شدن قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: سعی کن با احتیاط و سلامت به جایی امن برسى، زیرا مسیر خطرناک و منزلت بسیار دور است.

هوش مصنوعی: مسیر تو بسیار طولانی و دشوار است، از وجود نداشتن تا رسیدن به مقام بیداری و آگاهی.

هوش مصنوعی: در میان جمعیتی که غریبه هستند، چنان رفتار نکن که ناگهان باعث تنفر آن‌ها شوی.

هوش مصنوعی: چند نفر از ضعیفان با خون دل جمع می‌شوند تا نشان دهند که اینجا یک رسالت بزرگ وجود دارد و آن چیزی ساده نیست.

هوش مصنوعی: از روی بزرگواری و لطف، تو با پوشاندن کفن مرده‌ای، خودت را در میان انسان‌های با مروت قرار داده‌ای که در چنین کاری تو را معذور می‌دانند.

هوش مصنوعی: در دشت حیوانی در حال دریدن خاری است، اما تو بی‌خبر از آن به تیز کردن چاقویی مشغولی که برای بریدن آماده‌اش کنی.

هوش مصنوعی: بدان که برای به دست آوردن لذتی خوش، به خاطر حرص و طمع زیاد، منتظری که زنبور عسل عسلش را خارج کند.

هوش مصنوعی: به شراب دست نزن، زیرا هر قطره‌ای که از دل انگور چکیده، نشان‌دهنده‌ی رنج و دردهای زیادی است که در آن نهفته است.

هوش مصنوعی: در صبح روشن، حقیقت کارهای تو مشخص می‌شود، همان‌طور که معلوم می‌شود با چه کسی در شب تاریک عشق بازی کرده‌ای.

هوش مصنوعی: زمانی که دل من تحت تأثیر الطاف الهی قرار گرفت، عزم و اراده‌ام را از زمین غرور رها کرد.

هوش مصنوعی: از یادم رفت که به چه فکر می‌کردم و عشق و می به ذهنم خطور نکرد. صدای ساز و موسیقی دیگر در ذهنم نمی‌چرخد.