هوش مصنوعی: اهل جاجرم است که بخشی از بسطام محسوب می‌شود، اما او سی سال در شیراز زندگی کرده است. او به شیخ نورالدین آذری طوسی ارادت خاصی داشته و در گوشه‌ای از تنهایی به سر می‌برد. مثنویی به نام سلطان عبداللّه بن ابراهیم بن شاهرخ میرزا نیز نوشته است. او در سال 884 هجری قمری فوت کرده و در آرامگاه حافظ شیرازی به خاک سپرده شده است. این رباعی از سروده‌های اوست:

هوش مصنوعی: در مسیر عشق، شخصی که با من صحبت می‌کرد، در روز اول با صداقت و درستی از احساساتش می‌گفت.

هوش مصنوعی: کسی که به دنبال چیزی غیر از تو می‌گردد، به دنبال آن نباش. به دنبال کسی باش که خودش به دنبالت است و تو را می‌خواهد.