هوش مصنوعی: شخصی به نام حکیم شرف الدین حسن وجود داشته که از ممتازترین فضلا در دوران خود بوده است. میرداماد به ستایش او پرداخته و او را فردی با کمالات ظاهری و باطنی و دارای حکمت علمی و عملی توصیف کرده است. او از دانش توحید و تجرید بهره‌مند شده و در عرصه شعر و شاعری نیز آوازه‌ای بلند یافته است. آثار شعری زیبا و دل‌نشینی خلق کرده و به درجاتی از معرفت رسیده است. او مثنویات متعددی نیز دارد که یکی از مشهورترین آن‌ها "نمکدان حقیقت" نامیده می‌شود و در آن کمال فصاحت و بلاغت او به نمایش گذاشته شده است، به‌گونه‌ای که برخی آن را به حکیم سنایی نسبت داده‌اند و این اثر در میان مردم شناخته شده است. اما با توجه به مطالبی که در کتب تذکره، به‌ویژه تذکره علیقلی خان لکزی، مشاهده شده، این اثر از حکیم شفایی(ره) است. در هر حال، این اثر به خاطر زیبایی خاصش مورد توجه بسیاری قرار گرفته و نسخه‌های زیادی از آن نوشته شده است.

هوش مصنوعی: نگاه به او و بی‌توجهی به دیگران، پوشاندن چهرهٔ عشق‌ها نشانهٔ واقعی بینایی است.

هوش مصنوعی: بنگر و در عین حال ننگر، آگاه باش ولی به کناری بگذار که احترام به ادب، گنجینه‌ای از دانش و خرد است.

هوش مصنوعی: این مضمون اشاره دارد به این که برای آن بنده مهم نیست دیگران درباره‌اش چه نظری دارند، زیرا وقتی که اکنون در نظر خریدار ارزشی دارد، نظر دیگران تأثیری بر او نمی‌گذارد.

هوش مصنوعی: آن مرد سالخورده‌ای که هرگز از خانه‌اش به بازار نمی‌رود، به قدری مست و غرق در حال خودش است که حتی نمی‌داند چگونه به خانه‌اش برگردد.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس را ندارم که بالای سرم در کنار مریضی باشد، مگر اینکه ناله‌ام باعث شود از یک طرف به طرف دیگر بچرخد.

هوش مصنوعی: هر کسی به عشق و محبت می‌رسد، عاشق دیوانه‌ای را پیدا می‌کند که دلش را به کسی آشنا داده و از کسانی که نمی‌شناسد، دل می‌جوید.

هوش مصنوعی: غم و اندوه دنیا مرا ناراحت نمی‌کرد، چون زیبایی‌های غیرمنتظره‌ای وجود دارد که آرامش می‌آورد.

هوش مصنوعی: از دوزخ نمی‌ترسند، چرا که غم جدایی به شدت سوزناک و دردآور است.

هوش مصنوعی: من از ناامیدی خوشحالم زیرا زمانه نتوانسته از من انتقامی بگیرد.

هوش مصنوعی: ما در این دنیا از میان رفتیم، اما صحبت‌های ما در مورد دوستی و یاری هنوز باقی خواهد ماند. ما از این جهان رفته‌ایم، اما حرف‌های‌مان در یادها و دل‌ها می‌ماند.

هوش مصنوعی: کعبه و مسجد در روز جمعه دنبال تو هستند، کسی که در دلش به تو عشق و خواسته‌ای واقعی دارد، به سوی تو می‌رسد.

هوش مصنوعی: با ناز و فریب، مانند پرنده‌ای که بخواهد بازی کند، من را به جلو می‌رانند و اجازه نمی‌دهند که پرواز کنم.

هوش مصنوعی: غیرت تنها به این معنا نیست که عشق فقط متعلق به یک نفر باشد، بلکه لیلی نمی‌خواهد کسی به مجنون شبیه شود و به او عشق بورزد.

هوش مصنوعی: در شغل عاشقی، تمام غم‌های دنیا از ذهنم پاک شد. اگر به چنین کاری مشغول نمی‌شدم، نمی‌دانم چه می‌کردم.

هوش مصنوعی: به خاطر اینکه تو همیشه به همه چیز به عنوان یک درمان نگاه می‌کنی، درِ موفقیت به رویت باز نمی‌شود.

هوش مصنوعی: ما با زبان عشق خدا را ستایش می‌کنیم و سپس با دل عشق، شکر و سپاس او را به جا می‌آوریم.

هوش مصنوعی: همیشه شایسته و کاملاً مناسب نعمت‌های اوست.

هوش مصنوعی: اگر ستایشی شایسته‌ او باشد، باید از سخنانی بزرگ و پرعظمت او نشأت بگیرد.

هوش مصنوعی: فکر تو چه اندیشه‌هایی می‌کند و دل تو به چه موضوعاتی می‌اندیشد؟ راستی، روح و جسم تو به چه چیزهایی فکر می‌کنند؟

هوش مصنوعی: در ستایش او کاری نمی‌توان انجام داد که امکان‌پذیر باشد و در جستجوی او مرزی برای شناخت و درک وجود ندارد.

هوش مصنوعی: عقل از درک این موضوع ناتوان می‌شود و زبان بی‌صدایی که نمی‌تواند چیزی بگوید، نمی‌داند که چه بگوید.

هوش مصنوعی: درست است که انسان‌ها در زندگی خود ممکن است به ظواهر چیزها توجه کنند، اما در حقیقت باطن و حقیقت امور بسیار عمیق‌تر از آن چیزی است که در ظاهر دیده می‌شود. به عبارتی، در هر نقطه‌ای از وجود، حقیقتی نهفته است که شاید در دید و نظر اول پنهان باشد.

هوش مصنوعی: اولین چیز که در اینجا به آن اشاره شده، وجود و قدمت آن است و آخرین چیز به عدم و نداشتن اشاره دارد. در واقع، این عبارت به نوعی به آغاز و پایان اشاره می‌کند و بر این نکته تأکید دارد که هر چیزی ابتدا وجود دارد و در نهایت به عدم می‌انجامد.

هوش مصنوعی: این حرف مناسب او نبود و چنین گفتمان‌هایی در این موقعیت جا نداشت.

هوش مصنوعی: کسی که بر او ظلم می‌شود، به خاطر ویژگی‌ها و حالت‌هایش، به هیچ چیز وابسته نیست و از اندازه‌ها و معیارها برکنار است.

هوش مصنوعی: کفر و ایمان هر دو نشانه‌ای از یگانگی او هستند و هیچ چیز دیگری نمی‌تواند بر وحدت او گواهی بدهد.

هوش مصنوعی: کسانی که به اصول دین و کفر اعتقادی ندارند، در تلاش برای رسیدن به هدفشان هستند ولی بدون ابزار و امکانات لازم، در این مسیر به دنبال آب و زندگی می‌گردند.

هوش مصنوعی: کسی که از حقیقت غافل است و فقط به ظواهر کلمات توجه می‌کند، از بندگی و اطاعت حقیقی خداوند بی‌خبر است.

هوش مصنوعی: او تنها و بی‌نظیر است و هیچ توصیفی از او نیست که به "نه زاییده شده و نه زاینده" اشاره کند.

هوش مصنوعی: چه بسا کسی که خود را برتر و بزرگتر از دیگران می‌داند، در نهایت رفتار او باید نشان‌دهنده‌ی ادب و احترام در مقابل مقام و منصب باشد.

هوش مصنوعی: ای پرده‌ای که زیبایی تو مانع از ظهور حقیقت شده، وجود تو تجلی نور الهی است.

هوش مصنوعی: ما و حال ما در پیشگاه توست و هیچ کس جز خود تو از آن آگاه نیست.

هوش مصنوعی: وقتی که قدمی به جلو گذاشتی، به خاطر زیبایی‌ات توجه دیگران به تو جلب شد.

هوش مصنوعی: تو در محل جلوه کردن یکتایی، هم در حال تماشا هستی و هم خود، تماشا شوی.

هوش مصنوعی: در مسیر تو، عقل نتوانست قدمی پیش بگذارد و چندین گام برداشت و دوباره بازگشت.

هوش مصنوعی: چون به دور نگاه می‌کنی، چند صفحه‌ای را می‌بینی که روی آن نوشته‌ها تاریک و نامشخص است.

هوش مصنوعی: عشق مانند شعله‌ای از یقین است که در آغاز، خیال و تصورات را به آتش می‌کشد.

هوش مصنوعی: ابتدا عقل مانند یک کودک است که با چوبی بر سر خود می‌کوبد و بر حرف اولیه‌اش اشاره می‌کند.

هوش مصنوعی: هر کسی که به عمق و معناهای عرفانی زندگی توجه دارد، برای او دلایل و نشانه‌های زیادی از وجود تو و ویژگی‌های تو وجود دارد.

هوش مصنوعی: دانش و آگاهی واقعی از کلام و گفتار سرچشمه نمی‌گیرد. کسی که به درستی راه را نمی‌بیند، نمی‌تواند هدایت کند.

هوش مصنوعی: در دام گرفتار شدن در احتمال‌ها و گمان‌ها، همه چیز در دست سخن‌ها و گفت‌وگوهاست.

هوش مصنوعی: از انسان‌های کامل و بافضیلت باید درس بگیری و راه را از آن‌ها یاد بگیری، چرا که تنها استدلال و بحث کافی نیست.

هوش مصنوعی: به نظرش می‌آید که برای دل دلستی نمی‌توانی قدمی برداری، مگر اینکه خودت آن را به حرکت درآوری.

هوش مصنوعی: خداوند از ازل وجود داشته و همیشه با صفاتش در کنار خود بوده است.

هوش مصنوعی: عشق در آینه وجود خود را مشاهده می‌کرد و با تمام وجود به خود عشق می‌ورزید.

هوش مصنوعی: هیچ کس در دل خود آرزوی سیر و سیاحت نداشت و نیازی به ظهور دیگران احساس نمی‌کرد.

هوش مصنوعی: او چنان مغرور و بی‌پروا بود که از هر دو جهان بی‌نیاز و مستقل به نظر می‌رسید.

هوش مصنوعی: به محض اینکه صفات عالی و زیبایی نمایان شد، درخواست برای دیدن آن زیبایی فزونی گرفت.

هوش مصنوعی: اشتیاق موجب شد که زیبایی نتواند پنهان بماند و در صحنه‌ی نمایش به وضوح خود را نشان دهد.

هوش مصنوعی: وقتی ویژگی‌های مخالف یا متضاد، برای انجام کاری نیاز و درخواست می‌شوند.

هوش مصنوعی: آنچه از نظر کمال و تمامیت بود، از میان ادعاهای خود برداشت و ارائه کرد.

هوش مصنوعی: آتش که سرچشمه صفات کامل است، همچون منبع زیبایی و عظمت است.

هوش مصنوعی: این دو موضوع دارای حکم متفاوتی هستند؛ یکی در آشکار و دیگری در پنهان ظهور می‌کند.

هوش مصنوعی: دوستت دارد، اما به خاطر عظمت و موجودیتت از تو پنهان است، در حالی که می‌خواهد زیبایی‌ات را به عاشق نشان دهد.

هوش مصنوعی: اشرف، در زمانی که در سکوت و خفا است، مانند نوری است که از تاریکی می‌تابد.

هوش مصنوعی: رحمتش بر خشمش اولویت دارد و عشق به آنچه در جستجویش بود، دست یافت.

هوش مصنوعی: تا زمانی که مهارت و دانش در وجود انسان باشد، نمی‌توان از حاکمیت نادانی و عدم وجود غفلت کرد.

هوش مصنوعی: گفت: من عاشق شدم تا از عشق و محبت به حقیقت پی ببرم و به آن مقام بلند با آگاهی و فهم برسم.

هوش مصنوعی: این ویژگی‌ها چنان که لازم و ضروری ذات هستند، در مقام اثبات وجود دارند.

هوش مصنوعی: اگر کسی بر دیگری تسلط یابد، در نتیجه مطالب خوب و خوش به دنبال او خواهند آمد.

هوش مصنوعی: اشکالی در مقام و جایگاه خداوند وجود ندارد و هیچ چیز کاملاً پنهان نیست.

هوش مصنوعی: اگر دو نفر از انسان‌ها تحت نام‌های مخالف خدا قرار بگیرند،

هوش مصنوعی: زمانی که دو نفر به همدیگر علاقه‌ای نداشته باشند، در واقع تا ابد همدیگر را از دور خواهند دید و هیچ پیوندی میانشان نخواهد بود.

هوش مصنوعی: اگر پرورش‌دهنده چنین نباشد، نتیجه کار این دو نفر هم قطعا برعکس خواهد بود.

هوش مصنوعی: وقتی که انسانی به لطف خداوند به مقام خاصی می‌رسد و نشان‌دهندهٔ رحمت و کرم الهی می‌شود.

هوش مصنوعی: هر کسی که با صداقت و نیاز به او نزدیک شود، او هم همانند آن شخص مورد احترام و ارادت قرار خواهد گرفت.

هوش مصنوعی: وقتی نور ماه بر روی آینه یا آب می‌تابد، نور آن را به زیبایی و روشنی جلوه‌گر می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر سطحی صیقلی و صاف باشد، نور به خوبی بر روی آن می‌تابد و نقش و اثرش در دل آن می‌نشیند.

هوش مصنوعی: نور ابدی و الهی که به دل‌های پنهان و آشکار می‌تابد، به روشنی و وضوح می‌آورد.

هوش مصنوعی: آن کس که خود مایه شکل‌گیری آب و گل است، نور دلش باعث روشنی و درخشش او می‌شود.

هوش مصنوعی: مقدار موفقیت و جایگاه شخص به اندازهٔ اراده و تلاش او بستگی دارد. هرچه همت و کوشش فرد بیشتر باشد، به همان نسبت به افتخار و منزلت بالاتری دست می‌یابد.

هوش مصنوعی: هر کسی که با صبح و روز نو همراه باشد، همیشه نور و روشنی دلش در دسترس او خواهد بود.

هوش مصنوعی: اگر نظم او در شب مانند شب باشد، دل را از نور می‌گیرد و آن را تاریک می‌کند.

هوش مصنوعی: تو که به عمق اندیشه‌ات می‌نگری، زیبایی‌ات را در دلهای کوچک و تنگ نگه‌داشته‌ای.

هوش مصنوعی: در هیچ یک از این دو جهان، جایی برای هیچ چیز دیگری جز دل‌های عاشق و شیدا وجود ندارد.

هوش مصنوعی: عقل مانند مغز است و چشم همچون نوری است که در پشت پرده‌ای پنهان شده است.

هوش مصنوعی: تو عشق را به وجود آوردی و از میان دو جهان، او را برگزیده‌ای.

هوش مصنوعی: وقتی دل به کمال رسید و کامل شد، تو زیبایی‌های خود را در آن گستردی.

هوش مصنوعی: این مکان خاص و خصوصی ما، جایی است که نزد خداوند خلوت و ارتباط ویژه‌ای داریم.

هوش مصنوعی: هیچ موجود دیگری جز تو وجود ندارد که شب و روز و بلندی و پستی را به وجود آورد.

هوش مصنوعی: عملی که در این دنیا انجام می‌شود، از کار تو بهتر است، چرا که تو چه در حقیقت و چه در نظر دیگران، واقعیت متفاوتی داری.

هوش مصنوعی: هر فردی تصویری از قضاوت و ارزیابی خود در ذهن دارد که متناسب با نوع شخصیت و دیدگاه او شکل گرفته است.

هوش مصنوعی: زمانی که جوهر و حقیقت دانش و معرفت به طور کامل آشکار شود، همه متوجه خواهند شد که این حالت یک نوع بسته‌بندی و قفس است، نه یک راه یا زندگی آزاد.

هوش مصنوعی: هر آنچه که گفته شده و یا گفته می‌شود، تنها در مسیر خیالات و تصورات می‌چرخد.

هوش مصنوعی: ای که وجودم از عشق تو پر شده است، هم در درونم و هم در بیرونم، عشق تو همچون خاکی تیره و پر از شور و جنبش در وجودم جریان دارد.

هوش مصنوعی: در ظاهر، خود را پنهان کرده‌ای، اما با وجود نزدیکی، هنوز فاصله‌ای بین ما وجود دارد.

هوش مصنوعی: تو در عالم پنهانی، اما اشتیاق دیدنت به شدت بازار عشق و احساسات را گرم کرده است.

هوش مصنوعی: غم نهانی تو از دل من به سرقت رفته و چشمانم نیز از اشک‌های آن پر شده است.

هوش مصنوعی: ناله و گریهٔ عاشقانه، یادآور غم توست و در ذهن من، یاد خانه‌ای پر از اندوه همیشه زنده است.

هوش مصنوعی: عشق تو همیشه در دل من باقی می‌ماند و دوستت هیچ‌گاه از یاد من نخواهد رفت.

هوش مصنوعی: عشق و شوق تو آنقدر در من افزایش می‌یابد که دردهایم را بیشتر می‌کند و من در هر گوشه‌ای از وجودم به دنبال تو هستم.

هوش مصنوعی: تو در همه جا به نوعی درد و رنج را به نمایش می‌گذاری، اما دنیای واقعی از وجود تو خالی است و در عوض، حس و تاثیر تو در دل‌ها و ذهن‌ها موج می‌زند.

هوش مصنوعی: ای دوست، همهٔ خوشی‌ها و لذت‌های زندگی از توست و در حقیقت، هر کس در دلش شوقی برای تو دارد.

هوش مصنوعی: تو پادشاهی در ملک یک‌تایی که هیچ شریک و همتایی ندارد.

هوش مصنوعی: وجود پاک تو که از هر گونه پستی برتر است، خود حقیقت وجود است، هرچند که از نظر ظاهری وجود ندارد.

هوش مصنوعی: یک زبان دارید و سخنان زیادی می‌گویید؛ مانند نسیمی که مدام در حرکت است و مانند موجی که همواره تکرار می‌شود.

هوش مصنوعی: هر لحظه، جلوه‌ای جدید و متفاوت دارد، اما چشم بیمار و ناتوان از درک این زیبایی‌ها بی‌خبر است.

هوش مصنوعی: بخل و تنگ‌نظری بخشی از حقیقت نیست و نمی‌توان دو ظهور متفاوت را از یک مسیر به دست آورد.

هوش مصنوعی: آب در دریا به اندازه‌ای زیاد است که وقتی آن را در سبو میریزی، همان آب را در نظر خواهی داشت.

هوش مصنوعی: توحید واقعی کسانی که درد و رنجی ندارند، در نوع وجودی خاصی که تنها در یک شخص تجلی می‌یابد، محدود است.

هوش مصنوعی: اما جز خداوند بزرگ و با عظمت، موجود دیگری در نزد اهل کمال وجود ندارد.

هوش مصنوعی: هر کسی که بداند تنها خداوند وجود دارد، به خدایان دیگر اعتقاد دارد و در دسته کسانی قرار می‌گیرد که فقط با درک و شهود خود به حقایق نگاه می‌کنند.

هوش مصنوعی: وحدت خاصی که در مشاهده و تجربه به دست می‌آید، نشان‌دهندهٔ مفهوم وحدت وجود است.

هوش مصنوعی: حق وقتی وجود دارد، در مذهب حق به معنای واقعی درک می‌شود و هر چیزی غیر از حق، در واقع وجود مطلق ندارد.

هوش مصنوعی: نمی‌توان از عدم، وجودی را به دست آورد و وجودی که در ظاهری باشد، از عدم ناشی نمی‌شود.

هوش مصنوعی: وجود اصلی و حقیقی، در مرتبه‌ای است که به هیچ صفتی نیاز ندارد و مستقل از هر نوع شناخت و توصیف است.

هوش مصنوعی: وحدت واقعی و خالص بدون هیچ کم و کاستی و شرطی، از خیال و تصورات ذهنی حفظ شده است.

هوش مصنوعی: کسی که به خاطر شخصیت و اعتبارش، می‌تواند به هر ویژگی‌ای توصیف شود و در هر جنبه‌ای شناخته شود.

هوش مصنوعی: هر بار که به خود می‌نگرد و زیبایی‌هایش را می‌ستاید، توصیفش از خود بیشتر و بیشتر می‌شود.

هوش مصنوعی: چشم خود را به زیبایی ابدی بگشا و از غیرت و تعصب بگذار تا با منطق منطقی برخورد کنی.

هوش مصنوعی: پس از آنکه خویشتن سبب درد و رنجی شد، راهِ چشم دوری و جدایی آغاز گردید.

هوش مصنوعی: مرا همچون کلیم (حضرت موسی) ببین، ولی نترس از آتش که من نمی‌خواهم تو را دچار ترس و تشویش کنم.

هوش مصنوعی: هرگز مرا نخواهی دید؛ اما در دل امید همچنان در برابر تو گشوده است.

هوش مصنوعی: تو را مهری بر لب ادب وجود ندارد، اما برای من تازیانه‌ای که جویای طلب باشد، وجود دارد.

هوش مصنوعی: این حس خودبزرگ‌بینی و افتخار، شایسته‌ی ناله و شکایت نیست، زیرا جز آزمون صبر و استقامت چیزی دیگر در آن وجود ندارد.

هوش مصنوعی: کسی که تحت تأثیر شادی و خوشحالی ناشی از دیدن محبوبش قرار دارد، به راحتی نمی‌تواند چیزهای کوچک و ناچیز را در اطرافش ببیند.

هوش مصنوعی: در آن زمان که جشن نزدیک شدن به محبوب برقرار می‌شود، باید پیش از دیگران حاضر شوی.

هوش مصنوعی: ما به حقیقت نزدیک هستیم، اما تو هنوز در تاریکی نگریسته‌ای.

هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی و جذابیت معشوق اشاره دارد که با دیدن او، چشمان بیننده به مانند سرمه می‌شود. زیبایی این شخص به حدی است که سبب امید به بقا و ادامه عشق می‌شود.

هوش مصنوعی: هر که در زمان گفت‌وگو و ارتباط با تو قرار دارد، به تو نزدیک‌تر از رگ خونت است.

هوش مصنوعی: از چه رو که با او غریبه‌ای؟ یک قدم به سوی او برندار که با او فاصله‌ات بیشتر شود.

هوش مصنوعی: چشم تو چطور می‌تواند بر آفتاب خیره شود وقتی که خودش تحت تاثیر آن آفتاب است؟

هوش مصنوعی: آفتاب چهره‌اش روشن و واضح است، اما خفاش به خاطر خطایش از نور بهره‌ای ندارد.

هوش مصنوعی: اگر چشم خفاشی را در برابر آفتاب قرار دهی، آن را به شدت کور می‌کند.

هوش مصنوعی: کسی که فقط به خود و امکاناتش نگاه می‌کند و خود را بالا می‌بیند، هرگز به حقیقت و واقعیت‌های بزرگ‌تر دست نمی‌یابد. تلاش و زحمت او به نتیجه نمی‌رسد و نمی‌تواند به آن چیزی که می‌خواهد برسد.

هوش مصنوعی: چشمان انسان قادر به دیدن خود نیستند، آیا می‌دانی دلیلش چیست؟

هوش مصنوعی: نزدیکی زیادی می‌تواند باعث دوری و جدایی شود، و ارتباط بی‌نهایت خود دلیل بر بی‌کسی و غم دوری است.

هوش مصنوعی: پیامبری که کمی از دیدن دور است و در جستجوی حقیقت و معرفت، ناگزیر باید با چشمان دل به دنبال تو باشد.

هوش مصنوعی: آینه از بالا تا پایین خودش را می‌بیند، اما از تصویر خود بی‌خبر است.

هوش مصنوعی: جلوه‌گری می‌کند در هزاران شکل و لباس، اما تو چه می‌توانی بکنی وقتی که توانایی تشخیص لباس‌ها را نداری؟

هوش مصنوعی: وقتی نشانه‌ای از حقیقت خودت نداری، در میان ویژگی‌ها و صفات دیگران گم می‌شوی.

هوش مصنوعی: از آن دام وسواس که به هر شکلی نمی‌توانی او را بشناسی، گرفتار شده‌ای.

هوش مصنوعی: به زیبایی روزافزون من توجه کن، نه به لباس‌های مختلفی که پوشیده‌ام.

هوش مصنوعی: اگر با دیده‌ی واقعی بنگری، هر چیزی که مشاهده می‌کنی، اول آن چیزی است که او را می‌بینی.

هوش مصنوعی: اگر دلتنگی، نگو که به خانه‌ات دیر می‌رسد صدا؛ کمی صبر کن و آزرده‌خاطر نباش.

هوش مصنوعی: هر چه شوق تو بیشتر باشد، راه رسیدن به تو نیز به طور طبیعی باز خواهد شد.

هوش مصنوعی: در آن لحظه، لبخندی بر چهره طلب دیده می‌شود و تو به آن توجهی نمی‌کنی.

هوش مصنوعی: شما نباید فقط برای اینکه چشم‌هایت را باز کنی و دیگران را ببینی، به کسانی که باید به آنها نگاه نکنی، نشان بدهی.

هوش مصنوعی: بر پیشانی من نشانه‌ای از محبت و دوستی به پیامبر اسلام، محمد عربی، وجود دارد که مثل داغی بر تنم است.

هوش مصنوعی: هستی ما به دلیل وجود و نور احمد است و چون او نمایان شد، ما از اسارت و قید خارج شدیم.

هوش مصنوعی: هیچکس را مانند او دوست ندارم، زیرا او شایسته‌ی عشق و دوستی است.

هوش مصنوعی: در برابر آگاهی، صدای جدایی و تمایز به گوش می‌رسد.

هوش مصنوعی: در فضایی که همه چیز در وحدت و یگانگی است، به‌واسطه‌ی حرارتی که از آتش سرچشمه می‌گیرد، جاذبه و نورانیّت به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: این جمله به این معنی است که آنچه در دنیا مشاهده می‌شود و زیبایی‌ها و جلوه‌های پرمحتوا دارد، نشان‌دهنده شکوه و عظمت اوست. در واقع، از طریق اتفاقاتی که در اطراف ما رخ می‌دهد و تجلیات مختلفی که می‌بینیم، می‌توان به حضور و نشانه‌های او پی برد. هر آنچه در زندگی مشاهده می‌کنیم، به نوعی مؤید وجود اوست و ما به این زیبایی‌ها توجه می‌کنیم.

هوش مصنوعی: این بند به بیان تجربه‌های عمیق و شهود معنوی می‌پردازد. در آن، اشاره شده که هر چیزی که گفته شده، نشئت‌گرفته از درک و مشاهده‌ی حقیقت‌های عمیق و مطلق است. به نوعی بیان می‌کند که هر کس حقیقت را به‌درستی ببیند، در واقع به خداوند دست یافته است و او را درک کرده است.

هوش مصنوعی: اگر به بی‌نیازی او توجه کنی، فقر در ذات او را درک خواهی کرد. من فقط این را می‌گویم.

هوش مصنوعی: محبت او همچون نور خورشید انسان را روشن کرده و تمام جهان را illuminated می‌کند.

هوش مصنوعی: هر یک از پیامبران به نوعی نمایانگر وجود و مقام او بودند و پایه‌های وجود او را در زندگی‌اش به نمایش می‌گذاشتند.

هوش مصنوعی: به تدریج اوضاع بهبود پیدا می‌کرد و به جایی رسید که به عدالت و انصاف نزدیک شد.

هوش مصنوعی: در تعادل نفس، هدف نهایی روح به دست می‌آید.

هوش مصنوعی: در خط استوا، سایه‌ای وجود ندارد و ظلمت ناشی از سایه نیز در آنجا قابل قبول نیست.

هوش مصنوعی: کسی که تمام وجودش به زیبایی و کمال است، روح پاک و خالص او چگونه خواهد بود؟

هوش مصنوعی: کیست که روح سایه‌انگیز را بیاراید، مگر آنکه با گلی ترکیب شود؟

هوش مصنوعی: در میان مردم، سایه خداوند قرار دارد و سایه چه کسی می‌تواند همراه او باشد؟

هوش مصنوعی: پس از ستایش خداوند و پیامبر محمد، ولی (علی) است که سومین خالق و پیام‌آور نیز به شمار می‌رود.

هوش مصنوعی: عقل، دلیل و نفس هر سه شهادت می‌دهند که هیچ چیز جز او را نمی‌توان به شمار آورد.

هوش مصنوعی: زمانی که گروهی او را به عنوان یگانه و منحصر به فرد مشاهده کردند، به پرستش او به عنوان خدا پرداختند.

هوش مصنوعی: خوشا به حال کسی که ویژگی‌هایی دارد که او را به کمال می‌رساند و این کمال او را به خداوند متعال نزدیک می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر با دل و جان به خداوند توجه کنی و او را با بصیرت درونی خود ببینی، نیازی به دیدن حضوری او نخواهی داشت.

هوش مصنوعی: معبد به هدف خود خالی بود، ای خدا، ما تو را می‌پرستیم.

هوش مصنوعی: تو با خداوند چنان رابطه‌ای برقرار کردی که مانند مهمانی در حضور او، لباس بدن را از خود دور انداختی.

هوش مصنوعی: در پی آرزوهای دنیوی نبودی، گاهی با شتاب و گاهی با احتیاط پیش می‌رفتی.

هوش مصنوعی: در نماز چنان غرق عبادت شدی که انگار به آسمان پرواز کردی و روح‌تان از زمین جدا شد.

هوش مصنوعی: غفلت از تیرِ پیکانی که در بدنش بود، به این معناست که او متوجه نبود آن تیر به جانش آسیب نمی‌زند.

هوش مصنوعی: در روزی که جنگ بدر و حنین رخ داد، ضربه‌ای که او زد به مانند خندقی عمیق بود و نشان‌دهندهٔ طاقت و قدرت او بود، که حتی طاعت و اطاعت از دو گروه بزرگ بشری را به خود جلب می‌کرد.

هوش مصنوعی: وقتی که آلودگی و شرک از وجودت زدوده شود، هر لحظه با گفتن "الله اکبر" به عظمت خداوند پی خواهی برد.

هوش مصنوعی: وقتی روز به پایان می‌رسد و شب فرا می‌رسد، خشم او مانند آبی است که به آتش می‌افتد.

هوش مصنوعی: زمانی که مصطفی (پیامبر اسلام) در خطر افتاد و احساس نیاز به قدرت و حمایت کرد، به گونه‌ای محکم و استوار خود را مستحکم ساخت و تکیه‌گاهی برای خود فراهم کرد.

هوش مصنوعی: کسی که مهر پیامبری‌اش را می‌خوانی، نشانی از پای علی (علی بن ابی‌طالب) است تا به حقیقت او پی ببری.

هوش مصنوعی: در کمالات او دلایل روشنی وجود دارد که بر انسان آشکار شده است.

هوش مصنوعی: او در تمام جوانب با پیامبر یکی است، جز در مسئله نبوت که پیامبری تنها ویژگی ویژه اوست.

هوش مصنوعی: شجاع و درستکار، برتر و باخلق‌تر از همه، عادل‌ترین و دانا‌ترین نیز از همه است.

هوش مصنوعی: نفس من به خاطر خواسته‌ها و تمایلاتش، به سوی خداوند نیامده است و برای بندگی او خالص نشده است.

هوش مصنوعی: یک روز از سفرهٔ پر برکت و دانش الهی به شناخت عمیق‌تری دست یافتی و از آن علم و ثروت معنوی بهره بردی.

هوش مصنوعی: در شب‌ها همچون شمع ایستاده و روشن بود، و همچون فرشته همیشه روزه‌دار و در عبادت بود.

هوش مصنوعی: من بندهٔ او هستم و دیگران فقط مخلوقاتی هستند که در گرداب عشق او افتاده‌اند و با زنجیرهای عشق به بند کشیده شده‌اند.

هوش مصنوعی: من بدون ستایش او حتی یک نفس هم نمی‌زنم، اما نمی‌توان به راحتی ارزش کسی را شناخت.

هوش مصنوعی: حالت او را پنهان کردند، که نیمی از آن ناشی از ترس و نیمی دیگر ناشی از خستگی است.

هوش مصنوعی: اگر در حال نماز کسی را دیدی که از تو چیزی می‌خواهد، حتی اگر در حال رکوع باشی، به او کمک کن و به او چیزی ببخش.

هوش مصنوعی: یکی از نشانه‌های بزرگی و فضل خداوند، واقعه غدیر خم است و دیگری آیه «إنما ولیّکم الله و رسوله» است که به ولایت و سرپرستی الهی اشاره دارد.

هوش مصنوعی: در شب غار ثور، همسر پاک و معصوم پیامبر در کنار او خوابیده بود و در آرامش به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: او برای محافظت از نقشه‌های دشمنانش، جان خود را فدای عزیزش کرد.

هوش مصنوعی: خود را از زنجیرهای ناپاکی دینی رهایی بخش و به عمق علم حقیقی دست یاب.

هوش مصنوعی: در برابر سر نبی، باید در سجده و خضوع بود؛ انسان نباید محبت و عشق خود را به او نهان کند و باید با کمال احترام در برابرش حق شناسی کند.

هوش مصنوعی: دعوت او را با بزرگواری پذیرفت و خورشید را در چند نوبت به عقب برگرداند.

هوش مصنوعی: اگر از من بپرسید، داستان زندگی را برایتان تعریف می‌کنم. در این حالت، دیگر از جهل و نادانی در بین مردم خبری نخواهد بود.

هوش مصنوعی: تو همچون آینه‌ای هستی که تجلی ذات را نمایان می‌سازد و تمامی صفات را به طور کامل در خود دارد.

هوش مصنوعی: وجود تو به گونه‌ای است که در آن حقیقتی نهفته است و این حقیقت دارای ویژگی‌ها و صفات مشخصی می‌باشد.

هوش مصنوعی: تو هم خاصّ محبت و بخشش ما هستی و هم آن کسی که نام‌ها را به ما آموخته‌ای.

هوش مصنوعی: خالق به شکلی که خود می‌خواست، خلقت را آفرید و نشان محبتش را در آن قرار داد.

هوش مصنوعی: از لطایف و زیبایی‌های آفرینش، به تو ارزانی شده که در خانه‌ای از احترام و عظمت قرار داری.

هوش مصنوعی: هیچ کس جز تو صلاحیت اعتماد و امانتداری ندارد و این امانت فقط مربوط به خلافت و رهبری است.

هوش مصنوعی: این مشکل به خاطر این است که ویژگی‌ها و صفات تو با هم در تضاد هستند.

هوش مصنوعی: این ظلمت زمانی که از تو به وجود آمد، به خاطر نام و نشان تو، خداوند را دچار confusion و نادانی کرد.

هوش مصنوعی: تا همیشه در خطر هستی، زیرا هم نادانی و هم ظلم کردن از ویژگی‌های توست.

هوش مصنوعی: از زمانی که ماه در آسمان درخشید و تا وقتی که ماهی در آب شنا کرد، به تو پیشنهاد همسری داده شد که خلیفه خداست.

هوش مصنوعی: سلام بر تو ای خلیفه‌ی رحمان! چه نیکو است ای ودیعه‌ی سبحان!

هوش مصنوعی: بهتر از گروه ملکان، این است که قدرت و فرمانروایی در دستان توست.

هوش مصنوعی: زمانی که وجود تو بر آن تاثیر گذاشت، حال و هوای جهان به تعادل رسید و این توازن به مانند حال عمومی بدن انسان بود.

هوش مصنوعی: عالم پیر به حیات و وجود تو وابسته است؛ اگر تو نمانی، او نیز دوام نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: تا وقتی که تو را به زیبایی پوشانده‌اند، جهان نیز بر اساس کردار و اعمال تو شکل گرفته است.

هوش مصنوعی: هر چیزی که در آسمان وجود دارد، در وجود تو نیز معادلی پیدا می‌شود.

هوش مصنوعی: تو در این دنیا به ظاهر کوچک و محدود هستی، اما در واقعیت و وجودت، دارای معنایی بزرگ و عظیم هستی.

هوش مصنوعی: عظمت و بزرگی تو از راهی متفاوت است و هیچ چیزی در این جهان جزئی از تو نیست.

هوش مصنوعی: هر چیز باارزشی برای دستیابی به مقاصد پایین‌تر و سطحی‌تر باید از مراحل مختلفی عبور کند.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که هدف نهایی سقوط انسان به دنیای مادی، وضعیت میانه‌ای است که بین وجود ضروری و وجود ممکن قرار دارد. به عبارت دیگر، انسان در جایگاهی قرار گرفته که نه به طور کامل ضروری است و نه به طور کامل ممکن، بلکه در حال گذر از این دو وضعیت است.

هوش مصنوعی: وحدت و یگانگی به خاطر تو آشکار شد و به دلیل حضور تو ناپدید گردید.

هوش مصنوعی: در آغاز تاریکی کثرت تو و در انتهای روشنی وحدت تو قرار داری.

هوش مصنوعی: اگر شب پر از تاریکی و مشکلات باشد، صبحگاهان روشنایی و امید، تنها تو هستی.

هوش مصنوعی: اگر خود را به‌خوبی نشناخته‌ای، در حالی که از ویژگی‌ها و عمق درونت غافل هستی، نمی‌توانی به حقیقت وجودی خود پی ببری و از خودت دور مانده‌ای.

هوش مصنوعی: اگر از خودت دوری کنی و خود را فراموش کنی، به دو دست هر دو چیز بر خودت مسلط خواهی شد.

هوش مصنوعی: تو باید امانت را حفظ کنی و حقیقت را به گونه‌ای نگه داری که راز باقی بماند.

هوش مصنوعی: کسی که به دنبال خودش است، چه به صورت آشکار و چه پنهان، خود را در پرده‌ی تو مخفی کرده است.

هوش مصنوعی: در اینجا اشاره می‌شود که باید به وضعیت و واقعیت‌هایی که در پس پرده وجود دارد توجه کرد، زیرا آنچه که به نظر می‌رسد، الزماً خوب و خوشایند نیست.

هوش مصنوعی: کسی که عشق و محبت تو را در دل دارد، هر چند از تو دور باشد، همیشه در انتظار ورود به خانه‌ات است.

هوش مصنوعی: دل که در سینه‌اش جای دارد، در اختیار اوست مانند یک آیینه.

هوش مصنوعی: در وجود تو، نورهایی را مشاهده می‌کند و چهره‌اش را در آن نورها می‌بیند.

هوش مصنوعی: تو که خود به زیبایی و کمال او مشغولی، چرا از درک و بهره‌مندی از تمام زیبایی‌های او بی‌نصیب هستی؟

هوش مصنوعی: از چهره‌ات پرده را کنار بزن و مانند گلی که از نور خورشید شسته می‌شود، زیبا و درخشان شو.

هوش مصنوعی: میان تو و آنچه که آرزویش را داری، فاصله‌ای بسیار کوتاه است، ولی تو از آن بی‌خبری.

هوش مصنوعی: تو هم جنس باارزشی داری و هم کسی که آن را می‌خرد، این یک بازار جالب است.