گنجور

بخش ۵۲ - شمس شیرازی

اسمش شمس الدین عبداللّه. از علوم عقلی و نقلی آگاه بود. خواجه شمس الدین محمد حافظ شیرازی و شیخ علی کلا و قوام الدین ابواسحق از تلامذهٔ او، و در خدمتش اکتساب علوم نموده‌اند. سلطان محمد مظفر به وی ارادت داشته. غرض، از اکابر فضلا و حکماست. وفاتش در سنهٔ ۷۷۲ اتفاق افتاد. این رباعی تبرّکاً از او نوشته می‌شود:

در دولت و محنت جهان هست زوال
دُرّ صاف تو گر دُرد در افکنده منال
خوش باش و زمان به کام یاران گذران
زیرا که نماند این جهان بر یک حال

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: کتابخانهٔ تصوف

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

اسمش شمس الدین عبداللّه. از علوم عقلی و نقلی آگاه بود. خواجه شمس الدین محمد حافظ شیرازی و شیخ علی کلا و قوام الدین ابواسحق از تلامذهٔ او، و در خدمتش اکتساب علوم نموده‌اند. سلطان محمد مظفر به وی ارادت داشته. غرض، از اکابر فضلا و حکماست. وفاتش در سنهٔ ۷۷۲ اتفاق افتاد. این رباعی تبرّکاً از او نوشته می‌شود:
هوش مصنوعی: شمس الدین عبداللّه شخصی عالم و دانشمند بود که به علوم مختلف مسلط بود. برخی از دانش‌جویان مطرح او شامل حافظ شیرازی و شیخ علی کلا می‌شوند که زیر نظر او آموزش دیدند. سلطان محمد مظفر نیز به او احترام و ارادت ویژه‌ای داشت. وفات او در سال ۷۷۲ هجری قمری رخ داد. یک رباعی به منظور تبرک از او نقل می‌شود.
در دولت و محنت جهان هست زوال
دُرّ صاف تو گر دُرد در افکنده منال
هوش مصنوعی: در زندگی، هم در خوشی‌ها و هم در سختی‌ها، همه چیز ناپایدار است. اگر تو هم همچون لؤلؤی درخشان، در مشکلات غرق شده‌ای، از بی‌خبری و ناراحتی رنج می‌بری.
خوش باش و زمان به کام یاران گذران
زیرا که نماند این جهان بر یک حال
هوش مصنوعی: شاد زندگی کن و لحظات را با دوستانت سپری کن، زیرا این دنیا هرگز در یک وضعیت ثابت نمی‌ماند.