بخش ۱۹ - بدیهی سجاوندی
وهُوَ مجدالدین احمد. از فضلا و حکمای زمان سلطان سنجر سلجوقی و تفسیر عین المعانی از اوست. رسالات و تصنیفات پسندیده دارد. این رباعی از اوست:
ای نفس گر از غبار تن پاک شوی
تو روح مجردی بر افلاک شوی
عرش است نشیمن تو شرمت ناید
کایی و مقیم خطّهٔ خاک شوی
بخش ۱۸ - باقی تبریزی علیه الرحمه: اسمش میر عبدالباقی. از فضلای زمان خود افضل، و از حکمای اوان خود اکمل. در نگارش خط ثلث مسلم بود وصیت کمالاتش در اقطار عالم و اسماع بنی آدم منتشر و با شاه عباس ماضی صفوی معاشر. در وقت بنیاد مسجد جامعِ جدیدِ عباسی شاه مغفور به جهت نوشتن کتابهٔ مسجد او را از بغداد به اصفهان طلبید. سید به سبب استغنای ذاتی قبول ننمود. ساکن بغداد و از عالم آزاد بود. بعد ازگرفتن بغداد او را به اصفهان آورده، کتابهٔ مسجد را نوشت. این بیت و دو رباعی از اوست:بخش ۲۰ - بهاءالدین زکریای ملتانی: از مشاهیر عرفا و اماجد فضلاست. مرید شیخ شهاب سهروردی و مراد میرحسینی هروی و عراقی بوده. شیخی بزرگوار است وعالمی عالی مقدار. شرح حالات و مقاماتش در کتب مسطور است و این یک بیت از اشعارش مشهور است:
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: کتابخانهٔ تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
وهُوَ مجدالدین احمد. از فضلا و حکمای زمان سلطان سنجر سلجوقی و تفسیر عین المعانی از اوست. رسالات و تصنیفات پسندیده دارد. این رباعی از اوست:
هوش مصنوعی: مجدالدین احمد یکی از دانشمندان و حکمای دوران سلطان سنجر سلجوقی است و تفسیر عین المعانی به او نسبت داده میشود. او آثار و نوشتههای ارزندهای خلق کرده است و این رباعی نیز از اوست:
ای نفس گر از غبار تن پاک شوی
تو روح مجردی بر افلاک شوی
هوش مصنوعی: ای جان، اگر از آلودگیهای جسم خود رها شوی، میتوانی به مرتبهای بالا و فراتر از دنیا صعود کنی.
عرش است نشیمن تو شرمت ناید
کایی و مقیم خطّهٔ خاک شوی
هوش مصنوعی: خانهٔ تو در آسمان است، آیا شرم نمیکنی که در اینجا، در دنیای خاکی، سکونت کنی؟