هوش مصنوعی: خواجه کمال الدین اهل قهستان ری بود و استادش اسماعیل بن عباد نام داشت. او هم‌عصر مجد الدوله دیلمی بود و در تمام زمینه‌های علمی و ادبی مهارت داشت. اشعار عربی، فارسی و دیلمی سروده و معانی عمیق را با دقت و تلاش قابل توجهی درک کرده است. ظهیر فاریابی که یکی از آگاهان شعر به حساب می‌آید، او را ستایش کرده است. به طور کلی، او فردی دانشمند و با فراستی وسیع بوده است. در ادامه، چند بیت از اشعار او ارائه شده است.

هوش مصنوعی: دو روز به دوری از مرگ جایز نیست؛ روزی که مقدر شده، روزی که مقدر نشده.

هوش مصنوعی: در روزی که سرنوشت تعیین شده است، نباید تلاشی کرد چون فایده‌ای ندارد، و در روزهایی که سرنوشت مشخص نیست، مرگ در کمین است.

هوش مصنوعی: با ماجرایی که بط دارد، می‌گوید ماهی‌ای وجود دارد که در حال شدت و شوقی است و به جریان آبی رفته و دوباره برمی‌گردد.

هوش مصنوعی: بط گفت وقتی من بزرگ شدم، تو به کباب دنیا تبدیل می‌شوی. پس بعد از مرگ ما، چه دریا باشد و چه سراب، اهمیت چندانی ندارد.

هوش مصنوعی: هر روز که بر سرم تاج رهبری علی قرار می‌گیرد، به خاطر روزهای گذشته احساس بهتری دارم.

هوش مصنوعی: سپاس بسیار که این پیشوای بزرگ، حیدر، از نعمت‌های الهی و پاکی مادرش برخوردار است.