هوش مصنوعی: این متن به شخصیتی اشاره دارد که از دنیای مادی رها شده و در جستجوی کمال و زیبایی‌های معنوی است. او فردی آزاداندیش و حکیم است که با روزه‌داری و یاد خدا همواره در حال عبادت و خدمت به اصول شرعیه است. او زندگی ساده‌ای دارد و از لذت‌های دنیوی فاصله گرفته است. برخی افراد او را متهم به کفر کرده‌اند، اما او با آگاهی به انتخاب‌های خود از خطرات فاصله می‌گیرد و برای آرامش به هندوستان سفر می‌کند. در بندر سورت، او از ناامیدی از زندگی‌اش و سرخوردگی نسبت به دنیای پیرامونش سخن می‌گوید و در نهایت بدون بیماری به رحمت حق می‌پیوندد و از آزار و تحقیر دیگران رهایی می‌یابد.

هوش مصنوعی: من از دیدن این افراد زنده به شدت می‌ترسم، در حالی که حتی کودک بیدل، از مردن نمی‌ترسد.

هوش مصنوعی: هر کسی که به من نگاه کرد و تمایلی به خریدن نداشت، انگار من فقط یک آیینه‌ام که در بازار آویزان شده.

هوش مصنوعی: این عمر ما مثل بهارها به هدر رفت و این لذت‌ها مانند سیل‌هایی که از کوه‌ها می‌گذرد، بی‌فایده و زودگذر باقی ماند.

هوش مصنوعی: مراقب باش که به گونه‌ای زندگی کنی که پس از مرگ، یاد تو و خاطراتت در دل دوستان باقی بماند و آنها دلتنگی کنند.