بخش ۷۱ - زین الدّین تایبادی نَوَّرَ اللّهُ روحه
والی ملک ولایت، هادی راه هدایت، در زمان ملوک کرت بوده. امیر تیمور صاحبقران به وی ارادت داشته و در توزک تیموری که آن کتابی است به لغت توری، امیر مذکور برخی از حالات وی را نگاشته. در سنهٔ ۷۹۱ وفات یافت. این رباعی را به ملک غیاث الدین نوشته:
افراز ملوک را نشیب است بترس
درهر دلکی از تونهیب است بترس
باخلق ستمگری کنی نندیشی
در هر ستمی باتو حسیب است بترس
بخش ۷۰ - زرگر اصفهانی قُدِّسَ روحه: اسمش شیخ نجیب الدین رضا از اماجد مجذوبین و اکابر محبوبین بوده و پس از جذبه به سلوک رجوع کرده. ارادت به شیخ محمد علی مؤذّن خراسانی از مشایخ سلسلهٔ علیّهٔ ذهبیه داشته و خود هم از مشایخ آن سلسله است. شیخ المتأخرین جناب آقا محمد هاشم قدّس سرّه فرموده است که او را هفت دیوان در حقایق است و اُمّی بوده. خود نیز در ضمن رسالاتش این معنی را اظهار فرموده. غرض، مثنوی سبع المثانی و خلاصة الحقایق و دیوان غزلیاتش به نظر رسید. در بعضی مقاطع جوهری و رضا و نجیب الدین تخلص نموده. اگرچه اصلاً تبریزی است، اما در اصفهان بوده و رحلتش در سنهٔ ۱۰۸۰، تیمنّاً چند بیت نوشته شد:بخش ۷۲ - سعد الدّین حموی جوینی قُدِّسَ سِرُّه: وهُوَ شیخ محمد بن المؤید بن ابی بکر بن حسن بن محمد بن حموه. از اکابر مشایخ و از اصحاب شیخ نجم الدین کبری است. صاحب کرامات و مقامات و به فارسی و تازی او را خیالات و رسالات است. گویند وقتی مدت سیزده روز روح از بدن وی منسلخ شده بود و وی به مانند قالبی بی جان افتاده بود. پس از مدت مذکور به خویش باز آمده. سوگند خورد که از این کیفیت خبری ندارم. غرض، فرید زمان و وحید دوران بوده. کتاب سجنجل الارواح و محبوب الاولیا از تصانیف آن جناب است. وفاتش در روز عید اضحی در سنهٔ ۶۰۵ و این رباعیات از افکار ابکار اوست:
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: کتابخانهٔ تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
والی ملک ولایت، هادی راه هدایت، در زمان ملوک کرت بوده. امیر تیمور صاحبقران به وی ارادت داشته و در توزک تیموری که آن کتابی است به لغت توری، امیر مذکور برخی از حالات وی را نگاشته. در سنهٔ ۷۹۱ وفات یافت. این رباعی را به ملک غیاث الدین نوشته:
هوش مصنوعی: والی کشور، راهنمای هدایت، در دوران پادشاهان کرت زندگی میکرد. امیر تیمور، که به عنوان شخصی با قدرت و نفوذ شناخته میشود، به او ارادت ویژهای داشت و در کتاب خود به نام "توزک تیموری" که به زبان توری نوشته شده، برخی از ویژگیها و خصوصیات او را ذکر کرده است. او در سال ۷۹۱ هجری قمری درگذشت. این رباعی به ملک غیاثالدین تقدیم شده است.
افراز ملوک را نشیب است بترس
درهر دلکی از تونهیب است بترس
هوش مصنوعی: پادشاهی و سلطنت امری سخت و دشوار است، از هر دلسوزی و کینهای باید ترسید و حذر کرد.
باخلق ستمگری کنی نندیشی
در هر ستمی باتو حسیب است بترس
هوش مصنوعی: اگر با خلق ستم کنی و به عواقب آن نیندیشی، باید بدانی که هر ظلمی که میکنی مسئولیتی بر گردن توست و باید از آن بترسی.