بخش ۶۶ - رایج هندوستانی
اسمش میر محمدعلی و از اماجد سادات سیالکوت از بلاد آن ولایت. گویند مرد صاحب حالی و فقیر ستوده خصالی بود. در نهایت زهد وذوق و قناعت و وارستگی به سر میبرده. در سنهٔ ۱۱۵۰ به رحمت حق پیوست. این بیت از اوست:
جز هوایی نبود این همه ما و من ما
خالی از تن چو حباب آمده پیراهن ما
بخش ۶۵ - رضی آرتیمانی قُدِّسَ سِرُّه: اسم شریفش میرزا محمد رضی از سادات رفیع الدرجات آرتیمان، مِنْمحال توسرکان مِنْتوابع همدان. سیدی است صاحب ذوق و حال و عارفی باافضال. در معارف الهیه، مسلم افاق و در مدارج حقانیه درعالم، طاق. معاصر شاه عباس ماضی صفوی و والد میرزا ابراهیم متخلص به ادهم است که از شعراست. یک هزار بیت دیوان دارند. تیمناً و تبرّکاً برخی از اشعارش نوشته میشود:بخش ۶۷ - رفیعای نابینی رحمة اللّه: اصلش از قصبهٔ نائین و خود از محققین. عارفی آگاه، عاشقی صاحب پایگاه، صاحب علوم معنوی و صوری و مظهر تجلیات آثاری و نوری طالب مشاهده. معاصر صفویه بوده است. این رباعی از او نوشته میشود:
اطلاعات
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: کتابخانهٔ تصوف
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
اسمش میر محمدعلی و از اماجد سادات سیالکوت از بلاد آن ولایت. گویند مرد صاحب حالی و فقیر ستوده خصالی بود. در نهایت زهد وذوق و قناعت و وارستگی به سر میبرده. در سنهٔ ۱۱۵۰ به رحمت حق پیوست. این بیت از اوست:
هوش مصنوعی: میر محمدعلی، که از خانواده سادات در سیالکوت بود، شخصیتی با فضائل و حال خوبی داشت و به عنوان یک فرد فقیر اما ستوده شناخته میشد. او از نظر زهد، ذوق و قناعت در وضعیت بسیار خوبی قرار داشت و دارای وارستگی بالایی بود. او در سال ۱۱۵۰ هجری قمری به رحمت خدا رفت.
جز هوایی نبود این همه ما و من ما
خالی از تن چو حباب آمده پیراهن ما
هوش مصنوعی: تنها یک فضای خاص وجود دارد که این همه منیت و خودمحوری در آن حاکم است. ما که بدون جسم و شناساییهامان چون حبابها هستیم، آمدهایم تا پوششی برای خود ایجاد کنیم.