هوش مصنوعی: در دوره‌ی سلطنت اکبر شاه هندی، برخی افراد از نسل‌های بعدی به هندوستان سفر کرده و به جمعی از اهل کمال پیوستند و در همانجا فوت کردند. همچنین، دو رباعی از او وجود دارد:

هوش مصنوعی: در این دنیا که پر از مشکلات و درد است، گاهی با شادی و خنده همچون رعد و برق ظاهر می‌شوم و گاهی با غم و اندوه همچون ابر، اشک می‌ریزم.

هوش مصنوعی: غیر از لذت نوشیدن و زیبایی صبح، بقیه چیزها برایم مانند زهر مار و تیزی تیغ شده است.

هوش مصنوعی: ای ساقی، بادهٔ عشق را به من بده و ای پیام‌آور، خبر زیبایی‌های معشوقان را بیاور.

هوش مصنوعی: برای چه زمانی باید هدف بی‌اعتنایی و نادیده‌انگاری دیگران باشیم؟ ما همیشه در معرض احساسات مختلف از قبیل خشم، محبت، لبخند یا حتی توهین هستیم.