هوش مصنوعی: نام آن شخص شاه فضل بود و از نسل‌های صحیح و معتبر به حساب می‌آمد. او تمام علوم ظاهری و باطنی را جمع‌آوری کرده و آثار مهمی به نام‌های جاودان کبیر و جاودان صغیر از خود به جا گذاشته است. در علوم عربی، علم جفر، علم حروف، و حکمت، بسیار ماهر بود و همچنین جناب سید نسیمی شیرازی را تربیت کرده است. او دارای کرامات و امکانات فوق‌العاده‌ای بود و همزمان با شاهرخ میرزا و امیر تیمور زندگی می‌کرد. او عارفی موقر و محققی آگاه بود و همواره پرده‌ها را کنار می‌زد و حقایق را فاش می‌کرد. میران شاه او را از شیروان دعوت کرد و به دلیل فتوای ناآگاهی علمای آن زمان در سال ۷۹۶ هجری به شهادت رسید.

هوش مصنوعی: وقتی وجود من به نمایش گذاشته نشده بود، تنها تجلی خداوند متعال وجود داشت.

هوش مصنوعی: در آن زمان به این سرزمین پا گذاشتم که عشق زلیخا به یوسف هنوز آغاز نشده بود.

هوش مصنوعی: فرشته در آن روز مرا سجده کرد که آدم با حوا نبود.

هوش مصنوعی: من در لحظه‌ای به زندگی توجه می‌کردم که هنوز نفس مریم مقدس نبود.

هوش مصنوعی: موسی ما زمانی با خدا سخن گفت که هیچ گوینده‌ای وجود نداشت.

هوش مصنوعی: چرا من در او تصویر چیزها را می‌بینم، در حالی که در حقیقت وجودش خود دارای این تصاویر نیست؟

هوش مصنوعی: خدا را به دلیل خود خدا پرستش می‌کنند، نه به خاطر آموزشی که ما درباره پرستش او داشتیم.

هوش مصنوعی: یک شب نور چهره‌ات بر دل منصور تابید و او از سر شوق فریاد زد که من حقیقت را یافتم و ندا از آسمان‌ها شنیده شد.

هوش مصنوعی: در جایی که صدای عشق تو به گوش رسید، صوفی‌ای مانند من از زندگی آرمانی و زاهدانه‌اش خارج شد و به دنبال عشق رفت.

هوش مصنوعی: من به قدری رازهای عشق تو را در دل خود پنهان کرده‌ام که نمی‌توانم آن را به زبان بیاورم.

هوش مصنوعی: خورشید اولیه از روزنهٔ بدن تابید تا بتواند چهرهٔ خود را از آن روزنه ببیند.

هوش مصنوعی: می‌گوید وقتی روزن از میان باز شود، من خواهیم بود و فقط من.