هوش مصنوعی: ابوالقاسم نجم الدین محمدش جوانی بود که در آغاز جوانی به تحصیل علوم پرداخت و تحت نظر مولانا عبدالرحمن جامی آموزش دید. به دلیل بلندهمتی و استعداد خود، به تحصیل علوم ظاهری اکتفا نکرد و به سوی علم باطن روی آورد. او به جمعی از اهل علم پیوست و در این مسیر ارادت و محبت خود را در اختیار آنان قرار نداد. سپس به هندوستان سفر کرد و تحت آموزش سید محمد هاشم شاه کرمانی، معروف به شاه جهانگیر، قرار گرفت و نسبت به این سید بزرگوار ارادت ورزید. به عنوان یکی از شاگردان طریقه نعمت اللهیه شناخته شد و در مراتب عالی معنوی به پیشرفت پرداخت. او در سال ۹۸۸ هجری در آگره هندوستان درگذشت و چند بیتی از اشعارش به یادگار مانده است.

هوش مصنوعی: کسی که همواره مورد لطف و رحمت خداوند قرار دارد، حتی اگر در ظاهر هم به مقام بالایی نرسد، در واقع مانند یک پادشاه است. در مقابل، فردی که به نظر می‌رسد مقام و ثروت زیادی دارد، اما از لطف الهی بی‌بهره است، در حقیقت حالتی مانند یک گدا دارد.

هوش مصنوعی: انسان می‌تواند از طریق ظاهر دیگران، حقیقت الهی را مشاهده کند. به عبارتی، آدمی به نوعی در تجلی خداوند قرار دارد.

هوش مصنوعی: چه زاهد باشی و چه رند، باید با همه به انصاف رفتار کنی و در هر حال از دوستی و محبت غافل نشوی.

هوش مصنوعی: ای کسی که وارد مسیر جستجوی حقیقت می‌شوی، اگر از رفتار ناپسند عبور کنی، به خیر و نیکی خواهی رسید.

هوش مصنوعی: با تلاش و کوشش خود، به سوی مقصد حرکت کن، جایی که تمامی انسان‌ها در آنجا جمع شده‌اند.

هوش مصنوعی: چشمه‌ای که از این زمین بیرون می‌آید، نشان‌دهنده ی اشک‌هایی است که ساکنان دل‌های خاکی می‌ریزند.

هوش مصنوعی: نرگس زیبای چشم‌دار هر بهار در کنار جویبار نمی‌روید.

هوش مصنوعی: چشم‌های زیبا و دلنشین آن معشوق است که حتی آسمان پست و پایین را هم به زنجیر می‌کشد و بر روی چوبی از گل می‌نهد.