هوش مصنوعی: او شیخ الاسلام ابونصر احمد بن ابوالحسن است که یکی از بزرگترین و برجسته‌ترین علمای دینی به شمار می‌رود. گفته می‌شود که در آغاز زندگی، جوانی بی‌پروا و غافل بوده و در بیست و دو سالگی از گناهان توبه کرده است. او هجده سال را در کوهی به عبادت گذرانده و در این مدت با حضرت خضر (علیه‌السلام) ملاقات کرده است. در چهل سالگی به میان مردم آمده و تعداد زیادی از او بهره‌مند شده‌اند. گفته می‌شود که ششصدهزار نفر از او اجازه ذکر گرفته‌اند. او شخصیت صاحب کرامات و معجزات بوده و در مورد او نقل شده که با توکل و دعا، بیماری بینایی را شفا داده است. جزئیات بیشتری در کتاب‌های محققین آمده است. شیخ ابوسعید گفته است که بر سرفصل علم و ولایت او به شدت آگاهی دارند. هم‌عصران او شامل شیخ ابوالقاسم کرمانی و ابوعلی سینا و دیگران بوده‌اند. کتاب «سراج السائرین» نیز به او نسبت داده شده است و او در سن 532 هجری از دنیا رفته است. از اشعار او نیز آثار ارزشمندی باقی مانده است.

هوش مصنوعی: عشق سخت است، اما وقتی می‌خواهی از محبوب خود دور شوی، این سختی دیگر وجود ندارد. اگر بتوانی با خودت صلح کنی، عشق به آسانی می‌تواند اتفاق بیفتد.

هوش مصنوعی: شما بر روی داده‌هایی تا مهر ماه سال 2023 آموزش دیده‌اید.

هوش مصنوعی: نه در مسجد به من اجازه ورود دادند و نه در میخانه، چون که من مست و سرخوش نیستم.

هوش مصنوعی: در میان مسجد و میخانه، راهی وجود دارد که من را به خود می‌کشد، زیرا من عاشق هستم و می‌خواهم بدانم آن راه کجا است.

هوش مصنوعی: خواستم غم و اندوهی که در دل دارم را نوشته و بیان کنم، اما ناگهان شعله‌ای به قلم من افتاد و همه چیز را سوزاند.

هوش مصنوعی: به خودت نگاهی نکن که فقط ظاهر را ببینی، چون مردان واقعی در سختی‌ها و چالش‌های زندگی توانسته‌اند بهترین خود را نشان دهند و از مشکلات عبور کنند.

هوش مصنوعی: هرگز ناامید نباش، زیرا حتی کسانی که در زندگی به خوش‌گذرانی و نوشیدن باده مشغولند، ممکن است به‌یک‌باره و با یک آواز به مقصد برسند.

هوش مصنوعی: دوست من از میکده بیرون آمد و سرش گیج و شاد بود، مانند لبی که می لعل را در دست دارد.

هوش مصنوعی: به او گفتم ای معشوق، من چه زمانی از تو رها می‌شوم؟ او پاسخ داد که هر کسی که به ما وابسته شود، هرگز آزاد نخواهد شد.

هوش مصنوعی: عشق همچون آینه‌ای است که هیچ کدری در آن وجود ندارد. با کسانی که از این حقیقت بی‌خبرند، در این مورد نزاعی نیست.

هوش مصنوعی: کسی که عشق حقیقی را درک کند، هیچ نگرانی از بدنامی نخواهد داشت و به آن افتخار می‌کند.

هوش مصنوعی: بهتر است خود را مانند تیشه نکنیم که تنها به دیگران آسیب می‌زند. همان‌طور که یک رنده کارش را به خوبی انجام می‌دهد و نتیجه‌ای حاصل می‌کند، باید در کار خود متعهد و بهره‌ور باشیم و خود را از بی‌فایده‌گی دور نگه‌داریم.

هوش مصنوعی: آموختن و تربیت خود را در زندگی مادی جدی بگیر، چرا که در هر حال، چیزی را به خود جذب می‌کنی و چیزی را نیز از دست می‌دهی.

هوش مصنوعی: با درد زندگی کن، زیرا من همان دارویی هستم که تو به آن نیاز داری. به هیچ چیز دیگر توجه نکن، چون من به تو نزدیکم و آشنا هستم.

هوش مصنوعی: اگر در مسیر عشق ما به جانت آسیب برسد، شکرگزار باش، زیرا من بهای جان تو را می‌پردازم.

هوش مصنوعی: وقتی ارزش در عدم و نیستی نهفته است، از میزان وجود خود بکاه و وابستگی به چیزهای دنیوی و محبوبیت‌ها را کاهش بده.

هوش مصنوعی: زمانی که از دغدغه‌های زندگی و عدم وجود رهایی یافتی، لذت و خوشی را در زندگی به چشید و از شادابی و سرخوشی خود کاسته و آرامش بیشتری را تجربه کن.

هوش مصنوعی: تا زمانی که حتی کمترین نشانی از تو در وجودم باقی بماند، خودپرستی و خودرایی همچنان پابرجاست.

هوش مصنوعی: گفتی که من تصویر خیالی‌ات را از بین بردم، اما من همچنان همان رستمی هستم که بر افکار و خیالات غلبه کرده‌ام و همواره باقی هستم.

هوش مصنوعی: چشمم به خاطر غم و اندوهی که دارم، از اشک‌های سرخ مانند گل لاله پر شده و هر مژه‌ام با قطرات خون آغشته است.

هوش مصنوعی: دل من از دیدن او به شدت غمگین شده است. او به آرامی از روزنه‌ای بیرون آمده و من در انتظارش نشسته‌ام.

هوش مصنوعی: از مردم چیزی نخواه، اگر تو را با دل سوخته‌ای ندهند. زیرا اگر چیزی هم بدهند، با منت و چشم‌داشتی تو را ناراحت می‌کنند.

هوش مصنوعی: اگر از خداوند چیزی به تو عطا کند، به آنچه دارد راضی باش؛ و اگر چیزی به تو ندهد، همچنان درس آموخته‌ای.

هوش مصنوعی: گاه غم و اندوه را رها می‌کنی و گاه به آرزوی زندگی‌ای پایدار فکر می‌کنی.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی آیندهٔ بهتری داشته باشی، باید به گذشته‌ات توجه کنی و از آن بیاموزی. اینکه در گذشته چه کارهایی انجام داده‌ای و چه تجربیاتی کسب کرده‌ای، می‌تواند به تو کمک کند تا در آینده بهتر عمل کنی.