گنجور

بخش ۱۰۸ - علی قزوینی رحمة اللّه علیه

از سادات شهر مذکور و به فضایل حسنه مشهور. به خدمت اهل حال مایل و مسائل طریقت را از ایشان سائل. طالبی مطلوب و سالکی مجذوب. وفاتش در سنهٔ ۱۰۲۰. رباعی ذیل از اوست:

با نالهٔ ما سموم را سودایی است
در آتش ما جحیم را مأوایی است
بر سینهٔ ماست هرکجا کوه غمی است
در دیدهٔ ماست هرکجا دریایی است

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: کتابخانهٔ تصوف

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

از سادات شهر مذکور و به فضایل حسنه مشهور. به خدمت اهل حال مایل و مسائل طریقت را از ایشان سائل. طالبی مطلوب و سالکی مجذوب. وفاتش در سنهٔ ۱۰۲۰. رباعی ذیل از اوست:
هوش مصنوعی: این شخص از خانواده سادات در آن شهر بوده و به خوبی‌هایش معروف است. او به خدمت اهل حال تمایل دارد و در مورد مسائل طریقت از آنها سوال می‌کند. او همواره در جستجوی حق و حقیقت بوده و به سیر و سلوک علاقه‌مند است. او در سال ۱۰۲۰ هجری شمسی وفات یافته است. همچنین یک رباعی از او به جا مانده است.
با نالهٔ ما سموم را سودایی است
در آتش ما جحیم را مأوایی است
هوش مصنوعی: با فریاد و نالهٔ ما، آتش عشق در دل‌ها شعله‌ور است و در این آتش، جهنم برای ما همانند یک پناهگاه می‌شود.
بر سینهٔ ماست هرکجا کوه غمی است
در دیدهٔ ماست هرکجا دریایی است
هوش مصنوعی: هر جا که کوهی از غم وجود دارد، بر دل ما سنگینی می‌کند و هر جا که دریایی هست، در چشمان ما آن را می‌توان دید.