رضی‌الدین آرتیمانیرباعی شماره ۶۰
میزند مرغ دلم پر به هوای اشرف
چونکه فردوس نباشد به صفای اشرف
گویند بهشت، لیک تا دید صفاش
از شرم فکند سر بپای اشرف
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
میزند مرغ دلم پر به هوای اشرف
چونکه فردوس نباشد به صفای اشرف
هوش مصنوعی: دل من به خاطر اشرف می‌تپد و آرزو دارد که به جایی زیبا و پاک برود، چرا که بهشت را در صفای اشرف نمی‌بیند.
گویند بهشت، لیک تا دید صفاش
از شرم فکند سر بپای اشرف
هوش مصنوعی: می‌گویند بهشت زیباست، اما وقتی که آن را دید، از زیبایی‌اش به خجالت افتاد و سرش را به پای فرشته‌ای نیکو گذاشت.
حاشیه ها
1393/04/06 01:07
ناشناس
بیت اول این رباعی، در وزن رباع نیست.
1396/04/22 07:06
بشیر رحیمی
احتمالا اشتباهی در ضبط مصراع اول شده باشد. ممکن است به این شکل بوده:
زد مرغ دلم پر به هوای اشرف