گنجور

رباعی شماره ۵۳

صد شکر که یادت همه از یادم برد
وین هستی موهوم ز بنیادم برد
گفتم که دمی گریه کنم آهم سوخت
رفتم که دمی آه کشم بادم برد

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

صد شکر که یادت همه از یادم برد
وین هستی موهوم ز بنیادم برد
هوش مصنوعی: بسیار سپاسگزارم که یاد تو، همه چیز را از یادم برد و این وجود بی‌اساس مرا از ریشه‌ام جدا کرد.
گفتم که دمی گریه کنم آهم سوخت
رفتم که دمی آه کشم بادم برد
هوش مصنوعی: گفتم برای لحظه‌ای گریه کنم، ولی آنقدر غصه‌ام عمیق بود که آهم شعله‌ور شد. وقتی خواستم آهی بکشم، باد آن را همراه خود برد.

حاشیه ها

1398/05/18 11:08
مهدی قناعت پیشه

صد شکر که یادت همه از یادم برد
وین هستی موهوم ز بنیادم برد
رفتم که دمی گریه کنم آهم سوخت
رفتم که دمی آه کشم بادم برد