رباعی شماره ۵۳
صد شکر که یادت همه از یادم برد
وین هستی موهوم ز بنیادم برد
گفتم که دمی گریه کنم آهم سوخت
رفتم که دمی آه کشم بادم برد
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
صد شکر که یادت همه از یادم برد
وین هستی موهوم ز بنیادم برد
هوش مصنوعی: بسیار سپاسگزارم که یاد تو، همه چیز را از یادم برد و این وجود بیاساس مرا از ریشهام جدا کرد.
گفتم که دمی گریه کنم آهم سوخت
رفتم که دمی آه کشم بادم برد
هوش مصنوعی: گفتم برای لحظهای گریه کنم، ولی آنقدر غصهام عمیق بود که آهم شعلهور شد. وقتی خواستم آهی بکشم، باد آن را همراه خود برد.
حاشیه ها
1398/05/18 11:08
مهدی قناعت پیشه
صد شکر که یادت همه از یادم برد
وین هستی موهوم ز بنیادم برد
رفتم که دمی گریه کنم آهم سوخت
رفتم که دمی آه کشم بادم برد