هوش مصنوعی: زمانی که از ظلم رقیبان به تنگ آمده بودم و از در خانه‌اش دور می‌شدم، راهی برای آمدن به سوی او پیدا کردم و به خاطر غم و اندوهی که داشتم، بر بیگانگان نیز دوری می‌گزیدم.

هوش مصنوعی: خوشا به حال آن خاری که با سنگ به او ضربه می‌زنند. من از حسرت آن گل، آن را می‌چیدم و بر روی لبه دستارم می‌بستم.

هوش مصنوعی: از در قدیمی میخانه وارد شدم و آرزو کردم ای کاش از همان ابتدا تسبیح را رها می‌کردم و به جای آن زنجیری به دور کمرم می‌بستم.

هوش مصنوعی: اگر می‌توانستم، بارها و بارها به حضور یاری خود می‌رفتم، حتی اگر مجبور می‌شدم رضایت او را بر روی دیوار نشان دهم.