رضی‌الدین آرتیمانی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>پلاس تن به بر، از دست غم قبا کردم</p></div>
<div class="m2"><p>به این لباس برش عرض مدعا کردم</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>نماند حاجت کس ناروا نمیدانم</p></div>
<div class="m2"><p>که گفت یا رب یا رب که من دعا کردم</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>هزار حیف ندانی که دور از تو بمن</p></div>
<div class="m2"><p>چها گذشت و چها دیدم و چها کردم</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>نبود غیر کمالت بهر چه کردم گوش</p></div>
<div class="m2"><p>مه جمال تو دیدم چو چشم وا کردم</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>جهان ز حرف تو پر بود تا بدم خاموش</p></div>
<div class="m2"><p>بریده باد زبانم سخن چرا کردم</p></div></div>
<div class="b" id="bn6"><div class="m1"><p>به اتفاق رضی آمدم به طوف درت</p></div>
<div class="m2"><p>تو را ندیدم آنجا و کربلا کردم</p></div></div>

غزل شمارهٔ ۵۴

پلاس تن به بر از دست غم قبا کردم
به این لباس برش عرض مدعا کردم
نماند حاجت کس ناروا نمیدانم
که گفت یا رب یا رب که من دعا کردم
هزار حیف ندانی که دور از تو بمن
چها گذشت و چها دیدم و چها کردم
نبود غیر کمالت بهر چه کردم گوش
مه جمال تو دیدم چو چشم وا کردم
جهان ز حرف تو پر بود تا بدم خاموش
بریده باد زبانم سخن چرا کردم
به اتفاق رضی آمدم به طوف درت
تو را ندیدم آنجا و کربلا کردم

غزل شمارهٔ ۵۲

غزل شمارهٔ ۵۳

پلاس تن به بر، از دست غم قبا کردم

به این لباس برش عرض مدعا کردم

نماند حاجت کس ناروا نمیدانم

که گفت یا رب یا رب که من دعا کردم

هزار حیف ندانی که دور از تو بمن

چها گذشت و چها دیدم و چها کردم

نبود غیر کمالت بهر چه کردم گوش

مه جمال تو دیدم چو چشم وا کردم

جهان ز حرف تو پر بود تا بدم خاموش

بریده باد زبانم سخن چرا کردم

به اتفاق رضی آمدم به طوف درت

تو را ندیدم آنجا و کربلا کردم

غزل شمارهٔ ۵۳

اطلاعات