هوش مصنوعی: گل‌ها به خاطر من شکوفا شده‌اند، مگر صدای بلبل شب، خواب چشمانم را نگیرد؛ مگر اینکه شبنم روی گل من باشد.

هوش مصنوعی: خون در دلم به خاطر معجزه‌ای که در دل او دارم، می‌جوشد و از عشق او می‌سوزم؛ اما حتی اگر در سحرگاه باطل هم باشید، جایی در دل او نخواهم داشت.

هوش مصنوعی: زیبایی‌ات به قدری سرگرم‌کننده است که من را از خود بی‌خود می‌کند، در حالی که من وقتی به تو نگاه می‌کنم، هیچ توجهی ندارم و غرق در افکارم.

هوش مصنوعی: به آرامی و به تدریج در کنار خیابان تو در حال دعا و نیایش هستم. هرچند که ما در برابر تو جمله‌ای کوچک و حقیر به نظر می‌رسیم، اما در دل، آرزوها و آرمان‌های بزرگ داریم.

هوش مصنوعی: هرچه می‌گوییم، بر سر ما اثر می‌گذارد و ما را به سوی مشکلات می‌کشاند. بنابراین از این پس تصمیم می‌گیریم با احتیاط بیشتری صحبت کنیم و از بیان افکار خود جلوگیری کنیم.

هوش مصنوعی: نگذار از تو چیزی بشنوم و خودت هم چیزی نگو. هرچه قرار است اتفاق بیفتد، بی‌خیال. انگار داریم فقط چند کلمه حرف می‌زنیم.

هوش مصنوعی: گاهی اوقات گریه می‌کنیم و گاهی اوقات با هم می‌خندیم، در حالی که دنیا به ما می‌خندد و ما را مسخره می‌کند.