هوش مصنوعی: وقتی که خورشید بر بام و ایوان می‌تابد، آن‌چنان گرما می‌پرانید که مانند موم سنگ و سندان نرم می‌شود.

هوش مصنوعی: امشب ماه کامل به خاطر نور خورشید شرمنده نشد، تو هم به عمق معنویت و آگاهی نگاه کن.

هوش مصنوعی: در دل من زخم‌ها و دردهای زیادی وجود دارد تا آن جا که وقتی به چاک گریبانم نگاه می‌کنم، همه آن‌ها را می‌بینم.

هوش مصنوعی: به تماشای آن آتش قرمز و آب حیات بنشین و ببین چگونه به هم می‌پیوندند و در هم می‌جوشند.

هوش مصنوعی: بنشین و ببین که آنچه در دل داری، چه تأثیری بر دو گروه از آدم‌ها یعنی کافر و مسلمان دارد.

هوش مصنوعی: بر روی زخم من الماس بپاش، اما نمک را بر زخمم نریز.

هوش مصنوعی: بهتر است که از خودنمایی و غرور پرهیز کنیم و به همدیگر کمک کنیم تا قدرت دیوان را شکست دهیم.

هوش مصنوعی: ای کسی که دل به یاد او سپرده‌ای، با خون خود به تماشا بنشین و شهیدان را ببین.

هوش مصنوعی: وقتی که من می‌توانم رابطه‌ای با او برقرار کنم، چون نسبت خاصی به جان ندارم، بی‌معنی است که برای جان احترامی قائل شوم.

هوش مصنوعی: از میدان نبرد دور شدیم و پس از آزمایش حریفان، به سمت پیروزی قدم برداشتیم.

هوش مصنوعی: اگر تو ناتوان شده‌ای، بدان که اگر نبود، من خون سلطان را بر زمین می‌ریختم.

هوش مصنوعی: اگر فرصت کافی نداشته باشیم، از طریق یک آه، خاک کیوان را بر باد خواهیم داد.

هوش مصنوعی: هر خواسته‌ای که داری را از ما درخواست کن و در فقر، آزمون فقرای حقیقی را پشت سر بگذار.

هوش مصنوعی: اگر تو بتوانی علی عمران را بشناسی، دیگر نیازی نیست به خداوند دست دراز کنی.

هوش مصنوعی: برخیز و از این موقعیت فاصله بگیر، تو باید با هم خداحافظی کنی و جان و معشوقه‌ات را رها کنی.