رضی‌الدین آرتیمانی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>بهوش باش که در بارگاه رد و قبول</p></div>
<div class="m2"><p>کمال عین ذواتست و فصل عین فصول</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>اگر قبول و گر رد کنی خلاصم کن</p></div>
<div class="m2"><p>شدم هلاک ز ماخولیای رد و قبول</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>دچار او نشدم تا ز خویش برگشتم</p></div>
<div class="m2"><p>فناست تجربه کردیم کیمیٰای قبول</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>رسیده شاهد معنی ز صورت زشتت</p></div>
<div class="m2"><p>ببین که از چه به خود گشته‌ای دلا مشغول</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>نبوده یکنفسی بی‌پیاله تا بوده</p></div>
<div class="m2"><p>رضی ز زهد و ریا بی‌حساب و نامعقول</p></div></div>

غزل شمارهٔ ۴۹

بهوش باش که در بارگاه رد و قبول
کمال عین ذواتست و فصل عین فصول
اگر قبول و گر رد کنی خلاصم کن
شدم هلاک ز ماخولیای رد و قبول
دچار او نشدم تا ز خویش برگشتم
فناست تجربه کردیم کیمیٰای قبول
رسیده شاهد معنی ز صورت زشتت
ببین که از چه به خود گشته ای دلا مشغول
نبوده یکنفسی بی پیاله تا بوده
رضی ز زهد و ریا بی حساب و نامعقول

غزل شمارهٔ ۴۷

غزل شمارهٔ ۴۸

بهوش باش که در بارگاه رد و قبول

کمال عین ذواتست و فصل عین فصول

اگر قبول و گر رد کنی خلاصم کن

شدم هلاک ز ماخولیای رد و قبول

دچار او نشدم تا ز خویش برگشتم

فناست تجربه کردیم کیمیٰای قبول

رسیده شاهد معنی ز صورت زشتت

ببین که از چه به خود گشته‌ای دلا مشغول

نبوده یکنفسی بی‌پیاله تا بوده

رضی ز زهد و ریا بی‌حساب و نامعقول

غزل شمارهٔ ۴۸

اطلاعات

حاشیه ها