هوش مصنوعی: چهره‌ات مانند ماه است و موی تو همچون مار پیچیده و جذاب به نظر می‌رسد؛ ای کاش بتوانم تاب و تحمل دیدنت را داشته باشم.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی زاهد را به شکلی جدید نشان دهی، باید پرده را کنار بکشی و چهره‌ات را به نمایش بگذاری.

هوش مصنوعی: اگر آن زیبای بی‌پرده و بدون مانع در برابر ما بود، یک بار دیدن او ما را به کلی دیوانه می‌کرد.

هوش مصنوعی: به یک راهی نگاه کن که در آن خوبی و نیکی وجود دارد، و از این خوبی‌ها بهره‌مند شو.

هوش مصنوعی: دنیا و آخرت را ما به بیگانگان سپردیم و در این میان، ما و سگ‌هایمان باقی مانده‌ایم.

هوش مصنوعی: این دل به چیزهای دنیا اهمیت نمی‌دهد و این سر هم به زینت و تزیینات آن فکر نمی‌کند.