رضی‌الدین آرتیمانی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>چو در دور لبش تقوی حرام است</p></div>
<div class="m2"><p>خدایا، دور میخواران کدام است</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>چه گویم از حدیث زلف و رویش</p></div>
<div class="m2"><p>چو مشرق مظهر هر صبح و شام است</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>یکی صیاد در دامم فکندنست</p></div>
<div class="m2"><p>که فارغ هم ز صید و هم ز دام است</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>یک آهنگ است اگر تو راست بینی</p></div>
<div class="m2"><p>که اینجا شعبه و آنجا مقام است</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>ندانم کز چه رو این چرخ با ما</p></div>
<div class="m2"><p>همیشه در مقام انتقام است</p></div></div>
<div class="b" id="bn6"><div class="m1"><p>رضی گفتی کدام است از اسیران</p></div>
<div class="m2"><p>ببین رند خراباتی کدام است</p></div></div>

دیوان رضی الدین آرتیمانی به کوشش احمد کرمی ۱۳۷۳ - رضی الدین آرتیمانی - تصویر ۸۲

غزل شمارهٔ ۱۴

چو در دور لبش تقوی حرام است
خدایا دور میخواران کدام است
چه گویم از حدیث زلف و رویش
چو مشرق مظهر هر صبح و شام است
یکی صیاد در دامم فکندنست
که فارغ هم ز صید و هم ز دام است
یک آهنگ است اگر تو راست بینی
که اینجا شعبه و آنجا مقام است
ندانم کز چه رو این چرخ با ما
همیشه در مقام انتقام است
رضی گفتی کدام است از اسیران
ببین رند خراباتی کدام است

غزل شمارهٔ ۱۲

غزل شمارهٔ ۱۳

چو در دور لبش تقوی حرام است

خدایا، دور میخواران کدام است

چه گویم از حدیث زلف و رویش

چو مشرق مظهر هر صبح و شام است

یکی صیاد در دامم فکندنست

که فارغ هم ز صید و هم ز دام است

یک آهنگ است اگر تو راست بینی

که اینجا شعبه و آنجا مقام است

ندانم کز چه رو این چرخ با ما

همیشه در مقام انتقام است

رضی گفتی کدام است از اسیران

ببین رند خراباتی کدام است

غزل شمارهٔ ۱۳

اطلاعات

حاشیه ها