گنجور

قطعهٔ ۶ - موی سپید

رهی به گونه چون لاله برگ غره مباش
که روزگارش چون شنبلید گرداند
گرت به فر جوانی امیدواری‌هاست
جهان پیر ترا ناامید گرداند
گر از دمیدن موی سپید بر سر خلق
زمانه آیت پیری پدید گرداند
دریغ و درد که مویی نماند بر سر من
که روزگار به پیری سپید گرداند

اطلاعات

وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: تبیان

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

رهی به گونه چون لاله برگ غره مباش
که روزگارش چون شنبلید گرداند
هوش مصنوعی: به گونه‌ای مانند لاله زندگی نکن که تنها به زیبایی ظاهری خود می‌بالد، زیرا روزگار می‌تواند مانند طوفانی، تو را با خود به این سو و آن سو ببرد.
گرت به فر جوانی امیدواری‌هاست
جهان پیر ترا ناامید گرداند
هوش مصنوعی: اگر به جوانی و نشاط خود امید داری، نگران نشو؛ زیرا دنیا ممکن است تو را ناامید کند.
گر از دمیدن موی سپید بر سر خلق
زمانه آیت پیری پدید گرداند
هوش مصنوعی: اگر بر اثر گذر زمان موی سفید بر سر مردم ظاهر شود، نشانه‌ای از پیری و گذشت ایام است.
دریغ و درد که مویی نماند بر سر من
که روزگار به پیری سپید گرداند
هوش مصنوعی: درد و افسوس که هیچ مویی بر سرم باقی نمانده است که روزگار مرا به پیری رسانده و سفید کرده است.

خوانش ها

قطعهٔ ۶ - موی سپید به خوانش عندلیب